Conaire II Caem („Przystojny”) – legendarny król Munsteru w latach ok. 200-220 oraz na wpół legendarny zwierzchni król Irlandii z dynastii Milezjan (linia Itha) w latach 212-220, syn Mog Lamy, w piątym stopniu potomka Conaire’a I Mora („Wielkiego”), zwierzchniego króla Irlandii.
Według średniowiecznej irlandzkiej legendy i historycznej tradycji objął tron po śmierci swego teścia Conna Stu Bitew. Został, po ośmiu latach panowania, zabity z ręki Neimida, syna Sroibcinna (Sruibgenna), króla ludu Ernai z Munsteru. Jego następcą na tronie irlandzkim został szwagier Art III Aonfer („Samotnik”). Conaire pozostawił po sobie trzech synów z żony Saraid, córki Conna oraz siostry Arta:
Annala Rioghachta Éireann. Annals of the Kingdom of Ireland by the Four Masters, Vol. I, ed. with translation J. O’Donovan, Second Edition, Dublin 1856, s. 106-107.
Lebor Gabála Érenn. The Book of the Taking of Ireland, Part V, ed. and transl. with notes etc. by R. A. Stewart Macalister, Irish Texts Society, Dublin 1956, s. 334-335.
O’Hart J., Irish Pedigress. The Origin and Stem of The Irish Nation, vol. I, Fifth Edition, Dublin 1892, s.664-665.
Truhart P., Regents of Nations. Systematic Chronology of States and Their Political Representatives in Past and Present. A Biographical Reference Book, Part 1: Antiquity Worldwide, München 2000, s. 374, ISBN 3-598-21543-6.