![Ilustracja](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b5/Claude_Makelele.jpg/148px-Claude_Makelele.jpg) Claude Makélélé (2015)
|
Data i miejsce urodzenia
|
18 lutego 1973 Kinszasa
|
Wzrost
|
170 cm
|
Pozycja
|
środkowy pomocnik, defensywny pomocnik
|
Informacje klubowe
|
Klub
|
Chelsea F.C. (trener drużyny U-18 i koordynator zawodników wypożyczonych)
|
Kariera juniorska
|
|
Kariera seniorska[a]
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1993–1994
|
Francja U-21
|
7
|
(1)
|
1995–2008
|
Francja
|
71
|
(0)
|
|
W sumie:
|
78
|
(1)
|
|
Kariera trenerska
|
Lata
|
Drużyna
|
2011–2013
|
Paris Saint-Germain F.C. (asystent)
|
2014
|
SC Bastia
|
2016
|
AS Monaco (dyrektor techniczny)
|
2017
|
Swansea City A.F.C. (asystent)
|
2017–2019
|
KAS Eupen
|
2019
|
KAS Eupen (pracownik stosunków międzynarodowych)
|
2019–
|
Chelsea F.C. U-18
|
2019–
|
Chelsea F.C. (koordynator zawodników wypożyczonych)
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Claude Makélélé (wym. [klod makelele]; ur. 18 lutego 1973 w Kinszasie w Demokratycznej Republice Konga) – francuski piłkarz kongijskiego pochodzenia, grający na pozycji defensywnego pomocnika. Makélélé, gdy był jeszcze bardzo młody, wyemigrował wraz z rodzicami do Francji, dzięki czemu reprezentował barwy Trójkolorowych.
25 lutego w wywiadzie dla oficjalnej strony Chelsea przyznał, że sezon 2009/2010 jest dla niego ostatnim w karierze. Po zakończeniu sezonu jednak zmienił decyzję i przedłużył wygasającą umowę na kolejny sezon.
Dnia 12 czerwca Makelele oznajmił, że kończy karierę w sezonie 2010/11. Ostatnim klubem, w którym grał jest Paris Saint Germain. W tym klubie został najpierw doradcą dyrektora sportowego Leonardo, a 30 grudnia 2011 został asystentem ówczesnego trenera pierwszej drużyny, Carla Ancelottiego. Następnie pomagał w prowadzeniu zespołu Laurentowi Blancowi.
W 2019 roku podjął pracę jako członek sztabu szkoleniowego w londyńskiej Chelsea[1].
Kariera
Profesjonalną karierę zaczynał w klubie Stade Brestois 29. W sezonie 1992–1993 grał już w klubie Ligue 1 FC Nantes. Szło mu tutaj naprawdę dobrze – przez 5 lat był zawodnikiem pierwszego składu, mimo tego, że był wówczas młodziutki. W każdym sezonie grał ponad 30 meczów, a także zdobył łącznie aż 8 bramek (najwięcej w sezonie 1996–1997, w którym strzelił 5 goli), co jak na tego piłkarza jest wyczynem niesamowitym. Defensywnym pomocnikiem zainteresowały się silniejsze drużyny, a najbardziej zdeterminowani byli włodarze Olympique’u Marsylia. W klubie z Marsylii również grał na wysokim poziomie, czego dowodem jest kupienie Makélélé już po roku przez Celtę Vigo. Tu pracował przez kolejne 2 sezony i należał do najlepszych w zespole. Świetne występy w Celcie zaowocowały transferem do Realu Madryt. Ten piłkarz od tzw. czarnej roboty nie był zbytnio ceniony przez kolejnych trenerów Królewskich, mimo to w każdym sezonie występował w podstawowym składzie. Po odejściu zawodnika niepochlebnie wypowiadał się o nim ówczesny prezes Florentino Pérez[2]. Kiedy odszedł po 3 latach z Madrytu, drużyna Galacticos rozsypała się jak domek z kart. Claude odszedł do Chelsea. W londyńskim zespole Makelele radził sobie świetnie, był ceniony przez trenera, kibiców i media. W lipcu 2008 roku przeszedł jednak do Paris Saint Germain. Spędził w tym klubie trzy sezony. Po sezonie 2010/2011 zdecydował się zakończyć karierę piłkarską.
Makélélé odniósł wiele klubowych sukcesów. Pierwszym triumfem Francuza było zdobycie Mistrzostwa Francji w sezonie 1994–1995 w barwach Kanarków. Było to zresztą jedyne trofeum, które Makélélé zgarnął grając we Francji. W barwach Realu zdobył Mistrzostwo Hiszpanii w sezonach 2000–2001 i 2002–2003, Ligę Mistrzów na przełomie 2001 i 2002, oraz w tym samym sezonie Superpuchar Europy i Puchar Interkontynentalny. Kolejne sukcesy święcił w Chelsea, z którym zdobył Mistrzostwo Anglii w sezonach 2004–2005 i 2005–2006, a także Puchar Anglii w pierwszym roku grania na wyspach.
Przez wiele lat Makélélé był podporą reprezentacji Francji, w której zadebiutował w 1995 roku w zremisowanym 0:0 meczu z Norwegią. Łącznie od rozegrał 71 mecze nie strzelając przy tym żadnej bramki. W kadrze Claude również odnosił wielkie sukcesy. Występował na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie (1996), Mistrzostwach Świata w Korei i Japonii (2002), Euro 2004, a także zdobył srebrny medal na Mundialu w Niemczech w 2006 roku. 21 lipca 2008 przeniósł się do Paris Saint-Germain na zasadzie wolnego transferu.
Kariera trenerska
30 grudnia 2011 roku został asystentem Carla Ancelottiego w Paris Saint-Germain.
24 maja 2014 roku został menedżerem SC Bastia i tym samym zastąpił Frédéric Hantz.
W styczniu 2017 został asystentem trenera Swansea City Paula Clementa[3].
Statystyki
Klubowe
Klub
|
Sezon
|
Liga
|
Puchar kraju
|
Puchar ligi
|
Europa[a]
|
Inne[b]
|
Razem
|
Mecze |
Bramki |
Mecze |
Bramki |
Mecze |
Bramki |
Mecze |
Bramki |
Mecze |
Bramki |
Mecze |
Bramki
|
FC Nantes
|
1992/1993
|
34 |
1 |
6 |
0 |
– |
– |
– |
40 |
1
|
1993/1994
|
30 |
0 |
4 |
1 |
– |
2 |
0 |
– |
36 |
1
|
1994/1995
|
36 |
3 |
2 |
0 |
1 |
1 |
8 |
1 |
– |
47 |
5
|
1995/1996
|
33 |
0 |
1 |
0 |
1 |
0 |
9 |
0 |
1 |
0 |
45 |
0
|
1996/1997
|
36 |
4 |
0 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
– |
37 |
5
|
Razem
|
169 |
9 |
13 |
1 |
3 |
1 |
19 |
1 |
1 |
0 |
205 |
11
|
Olympique Marsylia
|
1997/1998
|
32 |
2 |
2 |
0 |
2 |
1 |
– |
– |
36 |
3
|
Celta Vigo
|
1998/1999
|
36 |
2 |
1 |
0 |
– |
7 |
0 |
– |
44 |
2
|
1999/2000
|
34 |
1 |
1 |
0 |
– |
9 |
2 |
– |
44 |
3
|
Razem
|
70 |
3 |
2 |
0 |
0 |
0 |
16 |
2 |
0 |
0 |
88 |
5
|
Real Madryt
|
2000/2001
|
33 |
0 |
0 |
0 |
– |
14 |
1 |
2 |
0 |
49 |
1
|
2001/2002
|
32 |
1 |
6 |
0 |
– |
13 |
0 |
2 |
0 |
53 |
1
|
2002/2003
|
29 |
0 |
0 |
0 |
– |
11 |
0 |
2 |
0 |
42 |
0
|
2003/2004
|
– |
– |
– |
– |
1 |
0 |
1 |
0
|
Razem
|
94 |
1 |
6 |
0 |
0 |
0 |
38 |
1 |
7 |
0 |
145 |
2
|
Chelsea
|
2003/2004
|
30 |
0 |
3 |
0 |
2 |
0 |
11 |
0 |
– |
46 |
0
|
2004/2005
|
36 |
1 |
0 |
0 |
4 |
0 |
10 |
0 |
– |
50 |
1
|
2005/2006
|
31 |
0 |
3 |
0 |
0 |
0 |
6 |
0 |
1 |
0 |
41 |
0
|
2006/2007
|
29 |
1 |
2 |
0 |
6 |
0 |
9 |
0 |
– |
46 |
1
|
2007/2008
|
18 |
0 |
1 |
0 |
2 |
0 |
13 |
0 |
– |
34 |
0
|
Razem
|
144 |
2 |
9 |
0 |
14 |
0 |
49 |
0 |
1 |
0 |
217 |
2
|
Paris Saint-Germain
|
2008/2009
|
34 |
0 |
1 |
0 |
0 |
0 |
5 |
0 |
– |
40 |
0
|
2009/2010
|
31 |
1 |
5 |
0 |
0 |
0 |
– |
– |
36 |
1
|
2010/2011
|
33 |
0 |
3 |
0 |
2 |
0 |
3 |
0 |
1 |
0 |
42 |
0
|
Razem
|
98 |
1 |
9 |
0 |
2 |
0 |
8 |
0 |
1 |
0 |
118 |
1
|
Ogólnie w karierze
|
607 |
18 |
41 |
1 |
21 |
2 |
130 |
4 |
10 |
0 |
809 |
24
|
Sukcesy
- Nantes
- Real Madryt
- Chelsea
- Paris Saint-Germain
- Reprezentacja
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Składy reprezentacji Francji
Identyfikatory zewnętrzne: