Urodził się w rodzinie arystokratycznej. W 1807 wstąpił do armii napoleońskiej i wziął z nią udział w kampaniach w Portugalii, Hiszpanii, Rosji i Niemczech. 21 listopada 1813 odznaczony krzyżem kawalerskim Legii Honorowej za zasługi podczas bitwy pod Hanau. Służbę u boku Napoleona zakończył w 1814 w randze pułkownika huzarów.
Następnie był współpracownikiem króla Niderlandów Wilhelma I. Miał zawrzeć związek małżeński z Cécile de La Tour du Pin (1800–1817), jednak w przeddzień ślubu narzeczona nagle zmarła. Mercy-d’Argenteau przeszedł wówczas nawrócenie i postanowił zostać kapłanem[1].
Duchowny
10 sierpnia 1825, w wieku 38 lat, otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Liège. Jeszcze w 1824 otrzymał od papieża Leona XII kilka funkcji honorowych.
Opuścił Rzym 15 lutego 1827. Urząd nuncjusza apostolskiego w Bawarii pełnił do 27 kwietnia 1837. Następnie udał się na emeryturę, którą spędził u rodziny w Liège. Był dziekanem kapituły katedralnej w Liège. Napoleon III Bonaparte mianował go wielkim oficerem Legii Honorowej.
Przypisy
↑Aymar de Liederkerke-Beaufort, „Préface”; Marquise de La Tour du Pin, Journal d’une femme de cinquante ans, tom I, 1920, s. xxiii–xxviii.