Pierwszą wersją rakiety Ch-15 był pocisk Ch-15P. Była to rakieta przeciwradarowa z głowica atomową. Przeznaczona była dla bombowców strategicznychTu-22M i Tu-160. Później opracowano także wersję przeciwokrętową Ch-15A. W 1993 roku zaprezentowano na targach w Abu Zabi przeciwokrętową wersję eksportową Ch-15S.
Rakiety Ch-15 są przenoszone na rewolwerowych wyrzutniach w komorze bombowej. Po odpaleniu silnik rakietowy na paliwo stałe wynosi pocisk na wysokość około 40 000 m po czym pocisk wchodzi w lot nurkowy opadając w kierunku celu z prędkością do 5 Ma. Naprowadzanie pasywne radiolokacyjne (Ch-15P) lub aktywne radiolokacyjne (Ch-15A i Ch-15S).
Dane taktyczno-techniczne wersji Ch-15A
Masa: 1200 kg
Masa głowicy bojowej: 150 kg
Długość: 4,78 m
Średnica kadłuba: 0,455 m
Rozpiętość skrzydeł: 0,92 m
Prędkość: 5 Ma
Zasięg do 150 km
Bibliografia
Piotr Butowski. Przegląd rosyjskich pocisków kierowanych klasy powietrze-ziemia i powietrze-woda. „Nowa Technika Wojskowa”. 1995. Nr. 3. s. s. 15-19. ISSN1230-1655.