1944
1957
szkoła partyjna PPR a później PZPR
Julian Marchlewski
Polska
Lublin, ŁódźWarszawa, ul. Rozbrat 44a
Celina Budzyńska
Centralna Szkoła Partyjna PZPR im. Juliana Marchlewskiego (Centralna Szkoła im. J. Marchlewskiego[1] – CSP) – placówka kształcąca kadry partyjne PPR, a od 1948 PZPR. Od 21 marca 1950 im. Juliana Marchlewskiego. Do 14 sierpnia 1952 mieściła się w Łodzi, następnie w Warszawie.
Powstała w 1944 w Lublinie[2] jako Centralna Szkoła Partyjna PPR. Prawdopodobnie w II poł. 1945, a najpóźniej w 1946 przeniesiona do Łodzi. Od 1952 do 1957 funkcjonowała w Warszawie. Po zjednoczeniu PPR i PPS w 1948 nastąpiła zmiana nazwy na: Centralna Szkoła Partyjna PZPR.
Szkoła przygotowywała kadry dla aparatu wojewódzkiego i powiatowego[3].
Drugim dyrektorem szkoły była Celina Budzyńska (1945–1957)[4]. Funkcję zastępcy dyrektora pełniła w tym samym okresie Romana Granas (w latach po przełomie 1956 r. zaliczana do grona „puławian”).
Szkoła funkcjonowała w centrum Łodzi, przy al. T. Kościuszki 65, w budynku działającego do 1945 Niemieckiego Gimnazjum Reformowanego. W użytkowaniu posiadała też położony w pobliżu budynek przy ul. Wólczańskiej 95 (prawdopodobnie mieszkalny dla wykładowców) oraz trzy internaty – przy Kościuszki 46, Piotrkowskiej 147 i Wólczańskiej 51[5]. Po przeniesieniu do Warszawy mieściła się w budynku wybudowanym na potrzeby Wyższej Szkoły Dziennikarskiej (1936–1939) przy ul. Rozbrat 44a (1954–1955)[6].
W latach 1949–1955 przy szkole funkcjonował Centralny Ośrodek Szkolenia Partyjnego[3].