Bukówka (Kielce)

Bukówka

część miasta Kielc
Państwo	Polska
Miasto	Kielce
W granicach Kielc	31 grudnia 1961
Położenie na mapie Kielc Bukówka
Położenie na mapie Polski Bukówka
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Bukówka
50,83740°N 20,65979°E

Dzielnice i osiedla Kielc, Bukówka ma na mapie nr 43

Bukówka – część^[1][2] Kielc, znajdująca się na południowo-wschodnich obrzeżach miasta. Sąsiaduje^[3] od północy z Ostrą Górką. Na terenie Bukówki mieszczą się koszary wojskowe i osiedle domków jednorodzinnych oraz urząd pocztowy^[4]. Otoczona jest przez kompleksy leśne.

Włączona do Kielc 31 grudnia 1961^[5].

U podnóża szczytu Telegraf znajduje się cmentarz jeńców radzieckich – miejsce spoczynku 11,2 tys. jeńców, którzy zginęli w istniejącym w pobliżu obozie niemieckim w latach 1941–1944^[6].

Nazwa Bukówka znana jest dopiero od 1925 r., pochodzi od identycznie brzmiącej nazwy wzniesienia, usytuowanego na północny wschód od dzielnicy. Najprawdopodobniej występuje tu związek z rosnącymi wokół bukami lub z bukówką, odmianą jabłoni^[7].

Przez Bukówkę przechodzi droga wojewódzka nr 764 (ul. Wojska Polskiego^[8]) oraz niebieski szlak turystyczny z Chęcin do Łagowa. Bukówka jest punktem początkowym zielonego szlaku spacerowego prowadzącego na ulicę Zamkową.

Dojazd autobusami linii: 1, 11, 25, 33, 34, 54, 108 i N2.

Przypisy

1. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju), integralne części miasta Kielce
2. Kielce nie posiadają jednolitego, usankcjonowanego ustawą podziału administracyjnego, stąd nazwanie Bukówki osiedlem lub dzielnicą może prowadzić do błędu
3. Plan Kielc, różne wydania z lat 1981-2009
4. Interaktywna mapa placówek Poczty Polskiej
5. Dz.U. z 1961 r. nr 49, poz. 263
6. Adam Massalski, Stanisław Meducki, Kielce w latach okupacji hitlerowskiej 1939–1945, Wrocław 1986, s. 375
7. Władysław Dzikowski, Danuta Kopertowska, Toponimia Kielc, Warszawa-Kraków 1976
8. Alfabetyczny wykaz ulic i placów na terenie Kielc (w tym kategorie dróg)