Bruno Bettelheim

Bruno Bettelheim
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1903
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

13 marca 1990
Silver Spring

Przyczyna śmierci

samobójstwo

Zawód, zajęcie

psychoanalityk, psycholog, psychiatra, pedagog

Narodowość

austriacka, żydowska, amerykańska

Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński

Małżeństwo

Gina Alstadt (1930–?; rozwód) Gertrude Weinfeld (1941–1984; śmierć)

Dzieci

3

Bruno Bettelheim (ur. 28 sierpnia 1903 w Wiedniu, zm. 13 marca 1990 w Silver Spring w stanie Maryland) – amerykański psychoanalityk, psycholog, psychiatra i pedagog, z pochodzenia austriacki Żyd.

Życiorys

W rodzinnym mieście zaczął karierę jako lekarz-psychoanalityk. Na Uniwersytecie Wiedeńskim uzyskał stopień doktorski. W latach 1938–1939 był uwięziony w obozach koncentracyjnych w Dachau i w Buchenwaldzie. Od 1939 roku przebywał w Stanach Zjednoczonych. Wykładał jako profesor wychowania, psychologii oraz psychiatrii na University of Chicago. Od 1944 kierował należącym do uniwersytetu instytutem psychiatrycznym dla dzieci – Sonia Shankman Orthogenic School. Zmarł śmiercią samobójczą z powodu nieuleczalnej choroby.

Działalność naukowa

Był przedstawicielem psychologii humanistycznej. Swoje zainteresowania naukowe i praktyczne koncentrował na leczeniu i przywracaniu społeczeństwu dzieci, młodzieży i dorosłych z poważnymi zaburzeniami w funkcjonowaniu osobowości. Badał te zaburzenia oraz udzielał pomocy w integrowaniu osobowości.

Szczególnym zainteresowaniem Bettelheima była psychiatria dziecięca, w tym autyzm dziecięcy. W swoich pracach odwoływał się do własnych doświadczeń z obozów koncentracyjnych, co widoczne jest m.in. w rozważaniach na temat identyfikacji z agresorem. Jego teorie dotyczące przyczyn autyzmu były dość kontrowersyjne – twierdził on, że dziecko autystyczne ze swoją apatią przypomina więźniów obozów koncentracyjnych – ucieka od niezwykle wrogiego świata. Zdaniem Bettelheima dziecko ucieka przed wrogością przekazywaną mu przez matkę. Bruno Bettelheim wysnuł teorię psychogennego podłoża autyzmu. Za zaburzenie to miały być odpowiedzialne „matki-lodówki”, które nie potrafiły kochać własnego potomstwa i nawiązywać z nim prawidłowej relacji.

Teoria Bettelheima nie znalazła żadnego naukowego potwierdzenia. Jednak jej błędne założenia przez lata były powtarzane w psychiatrii, łącznie z postulowaniem odbierania dzieci matkom i umieszczania ich w specjalnych ośrodkach. Mało kto wie, że dopiero 10 lat po śmierci Amerykanina wyszło na jaw, że nie był lekarzem. Nie tylko kłamał na temat swej edukacji – plagiatował także wyniki badań lub nie przeprowadzał ich w ogóle. Za to śmiało się na nie powoływał. Wobec studentów stosował przemoc psychiczną.

Sformułował tezy na temat znaczenia baśni w wychowaniu i rozwoju dziecka:

  • podstawą oddziaływania baśni na psychikę dziecka jest proces identyfikacji czytelnika z pozytywnym bohaterem;
  • baśnie konfrontują dziecko z podstawowymi wewnętrznymi problemami życia, pomagają w rozpoznaniu trudności i od razu podają sposoby radzenia sobie z nim;
  • baśnie sprawiają dziecku przyjemność, dostarczają mu objaśnień dotyczących jego psychiki i wspierają rozwój osobowości;
  • pomagają w odkrywaniu jego osobowości i nadawaniu sensu życia;
  • wspierają je w trudnościach związanych z psychologicznymi problemami dorastania i integracji osobowości;
  • baśnie zachęcają do aktywnego pokonywania trudności i nawiązywania dobrych stosunków z przyrodą.

Publikacje

Publikacje poświęcone leczeniu dzieci:

  • Love is not Enough. The Treatment of Emotionally Disturbed Children, 1950
  • Truants from Life. The Rehabilitation of Emotionally Disturbed Children, 1955
  • The Empty Fortress. Infantile Autism and the Birth of the Self, 1967
  • A Home for the Heart, 1974

Publikacje z zakresu psychologii społecznej:

  • Autonomia w epoce zbiorowości masowych (1960, The Informed Heart. Autonomy in a Mass Age)
  • Przemiany społeczne i społeczny przesąd (1964, współautor: Morris B. Janovitz, Social Change and Prejudice)

Publikacje z zakresu antropologii kulturowej:

  • Rany symboliczne. Rytuały inicjacji i zazdrość męska. (1954, wydanie zmienione 1962, Symbolic Wounds. Puberty Rites and the Envious Male)

Inne:

  • Cudowne i pożyteczne. O znaczeniach i wartościach baśni (1977, The Uses of Enchantment. The Meaning and Importance of Fairy Tales)

Opracowania na temat Bruno Bettelheima

  • Ekstein, Rudolf (1994): Mein Freund Bruno (1903–1990). Wie ich mich an ihn erinnere. In: Kaufhold, Roland (ed.) (1994): Annäherung an Bruno Bettelheim. Mainz (Grünewald): 87–94.
  • Federn, Ernst (1994): Bruno Bettelheim und das Überleben im Konzentrationslager. In: Kaufhold, Roland (ed.) (1999): Ernst Federn: Versuche zur Psychologie des Terrors. Gießen (Psychosozial-Verlag): 105–108.
  • Fisher, David James: Psychoanalytische Kulturkritik und die Seele des Menschen. Essays über Bruno Bettelheim (co-editor: Roland Kaufhold), Gießen (Psychosozial-Verlag)
  • Kaufhold, Roland (Ed.): Annäherung an Bruno Bettelheim. Mainz, 1994 (Grünewald)
  • Kaufhold, Roland: Bettelheim, Ekstein, Federn: Impulse für die psychoanalytisch-pädagogische Bewegung. Gießen, 2001 (Psychosozial-Verlag).

Bibliografia

  • Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 41, 42. ISBN 83-88149-41-5.

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!