Bronisława Ostrowska (z domu Mierz-Brzezicka, pseud. Edma Mierz, Wojciech Chełmski; ur. 16 listopada[1]1881 roku w Warszawie, zm. 18 maja1928 roku w Warszawie) – poetka polska okresu Młodej Polski, tłumaczka poezji francuskiej oraz pisarka książek dla dzieci.
Przed I wojną światową kilkukrotnie przebywała we Francji, biorąc udział w pracach Towarzystwa Artystów Polskich. Pobyt we Francji miał duży wpływ na twórczość poetki, gdyż właśnie tam wypracowała oryginalny styl wypowiedzi lirycznej, łączący intelektualizm z nastrojowością. Najczęściej nawiązywała do Słowackiego, Krasińskiego, Konopnickiej.
Lata wojny spędziła w Charkowie, gdzie prowadziła żywą działalność literacką i patriotyczną. Twórczość poetycką rozpoczęła od wierszy symbolistycznych, by później zwrócić się w stronę nurtu klasycyzującego. Poza twórczością liryczną zajmowała się tłumaczeniem tekstów francuskich, pisała też książki dla dzieci.
Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 55-6-20)[2].