Bronisława Neufeld, także Bronisława Neufeldówna (ur. 1857, zm. 16 lutego1931 w Warszawie) – polska dziennikarka, publicystka, pisarka, dramatopisarka i tłumaczka literatury.
Życiorys
Urodziła się w 1857[1]. Była córką Karola i Cecylii z domu Neumark[2]. Miała siostrę[3].
Współpracowała także z wieloma innymi polskimi czasopismami, m.in. „Kurierem Polskim”[5][3]. Była członkiem zarządu Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich, członkiem Kasy Literackiej, Syndykatu Dziennikarzy Polskich, Związku Zawodowego Literatów Polskich, PEN Clubu[3].
Na początku 1907 obchodziła jubileusz 25-lecia pracy dziennikarskiej[4]. Średnio dziennie pisała ok. 200 wierszy redakcyjnych, co oznacza że do tego czasu wykonała około 250 tomów po 7200 wierszy[4]. Była autorką przekładów ponad 120 powieści oraz utworów scenicznych dla teatrów[1][5]. Jej przekłady zdobyły spore uznanie[5]. Znała biegle kilka języków obcych[4].
Była tłumaczką literatury angielskiej, francuskiej, niemieckiej, włoskiej, norweskiej[4], m.in. powieści detektywistycznych Arthura Conana Doyle’a o przygodach Sherlocka Holmesa.
Zmarła 16 lutego 1931 w Warszawie[1][3][6]. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie 19 lutego 1931[3]. W mowie pogrzebowej adwokat Józef Śliwowski podkreślił, iż Bronisława Neufeld w swoim czasie była pierwszą kobietą, która rozpoczęła pracę na niwie dziennikarskiej[5][7]. Została też określona mianem pierwszej polskiej dziennikarki[4] oraz nestorki dziennikarstwa polskiego[1].