Brewis (znak krótkości; od łac. brevis: „krótki”) – znak diakrytyczny stosowany w alfabecie rumuńskim, tureckim, wietnamskim i innych. W cyrylicy występuje w rosyjskim Й, й oraz białoruskim Ў[1]. W transkrypcji fonetycznej służy zwykle do oznaczania samogłosek słabych, tzw. krótkich (np. w łacinie).
W Unikodzie znak brewis występuje w wersjach:
| Znak |
Unikod |
Kod HTML |
Nazwa unikodowa |
Nazwa polska[2]
|
| ˘
|
U+02D8 |
˘ lub ˘ |
BREVE |
brewis górny
|
| ̆
|
U+0306 |
̆ lub ̆ |
COMBINING BREVE |
brewis dostawny górny
|
| ̮
|
U+032E |
̮ lub ̮ |
COMBINING BREVE BELOW |
brewis dostawny dolny
|
Przypisy
- ↑ Бреве кириллическое, «Кратка». fonts.ru. [dostęp 2013-09-22]. (ros.).
- ↑ Nazwy polskie zaczerpnięte lub utworzone na podstawie: Robert Bringhurst, Elementarz stylu w typografii (Załącznik A), Design Plus, Kraków 2007.
