Polska
wrocławskie
milicki
2 października 1954
1 stycznia 1960
Borzęcin
5
10
Borzęcin – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Borzęcin z siedzibą GRN w Borzęcinie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie milickim w woj. wrocławskim, na mocy uchwały nr 22/54 WRN we Wrocławiu z dnia 2 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Borzęcin, Grądzik, Kliszkowice i Morzęcino ze zniesionej gminy Żmigród oraz Sanie ze zniesionej gminy Prusice w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 10 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1960 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do nowo utworzonej gromady Żmigród w tymże powiecie[8].