Bogusław Kunc

Bogusław Kunc
Kordian
pułkownik administracji pułkownik administracji
Data i miejsce urodzenia

1 października 1889
Suwałki

Data i miejsce śmierci

3 marca 1969
Detroit

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego

Stanowiska

komendant Junackich Hufców Pracy

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)
Odznaka Oficerska Związków Strzeleckich „Parasol”
Płk Bogusław Kunc pcha taczkę z ziemią podczas Święta Junackich Hufców Pracy w Jeleniewie (1938).

Bogusław Kunc (ur. 1 października 1889 w Suwałkach, zm. 3 marca 1969 w Detroit) – pułkownik administracji Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys

Urodził się 1 października 1889 w Suwałkach, w rodzinie Piotra (1850–1911), piwowara[1], i Lucyny (Lucjanny) ze Żmijewskich (1865–1932). Ukończył siedmioklasową Szkołę Handlową w Suwałkach[1]. W 1911 roku służył w 31. pułku piechoty Obrony Krajowej w Cieszynie. Absolwent Pierwszej Szkoły Oficerskiej w Stróży (1913), po ukończeniu której otrzymał z rąk Józefa Piłsudskiego znak oficerski „Parasol”. Był jednym z pierwszych oficerów Związku Walki Czynnej. W konspiracji używał pseudonimu „Kordian”.

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 380. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1923 roku pełnił służbę w 32 pułku piechoty w Modlinie na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego[2]. W październiku 1923 roku został przydzielony do Departamentu I Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[3][4].

Z dniem 25 lutego 1925 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 16 batalionu granicznego w Sienkiewiczach[5]. 12 kwietnia 1927 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 41. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W październiku 1927 roku został przeniesiony na stanowisko dowódcy 29 batalionu odwodowego w Suwałkach. Pełniąc służbę w Korpusie Ochrony Pogranicza pozostawał oficerem nadetatowym 32 pułku piechoty[6]. 24 lipca 1928 roku został wyznaczony na stanowisko komendanta Korpusu Kadetów Nr 2 w Chełmnie[7]. Obowiązki komendanta korpusu kadetów pełnił przez kolejnych 93 miesięcy aż do jego rozwiązania[8]. 2 czerwca 1936 roku został komendantem głównym Junackich Hufców Pracy. Służbę na tym stanowisku pełnił do września 1939 roku[9]. Na stopień pułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 1. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[10][11].

Podczas kampanii wrześniowej 1939 dostał się do niemieckiej niewoli. Osadzony w Oflagu VI E Dorsten (numer jeńca: 25). Potem przebywał jeszcze w Oflagu VI B Dössel[12].

Po II wojnie światowej przebywał na emigracji w Stanach Zjednoczonych. Był działaczem piłsudczykowskim w Detroit.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b Kunc Bogusław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-08-03].
  2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 218, 403.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 66 z 16 października 1923 roku, s. 707.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 203, 347.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 397.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 118, 167.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 236.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 21, 809.
  9. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 445.
  10. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 417.
  11. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 286.
  12. Bogusław Kunc – ku pamięci. Ogrody Wspomnień. Cmentarz Internetowy [online], www.ogrodywspomnien.pl [dostęp 2022-06-22].
  13. M.P. z 1931 r. nr 18, poz. 31 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  14. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 631 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej”.
  15. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 402. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 50.
  16. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego”.
  17. M.P. z 1926 r. nr 252, poz. 706 „za zasługi położone około zabezpieczenia granic Państwa”.
  18. Honorowa Odznaka Związku Szlachty Zagrodowej. „Wschód”. Nr 114, s. 4, 22 stycznia 1939. 

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!