Bogusław Droszcz

Bogusław Droszcz
Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1921
Ostrzeszów

Data śmierci

4 września 2007

Poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji
Okres

od 1976
do 1985

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Złota Odznaka im. Janka Krasickiego

Bogusław Droszcz (ur. 18 sierpnia 1921 w Ostrzeszowie, zm. 4 września 2007[1]) – polski polityk ludowy, poseł na Sejm PRL VII i VIII kadencji.

Życiorys

Syn Stanisława i Jadwigi. Walczył w wojnie obronnej, w okresie 1940–1945 był robotnikiem przymusowym w Niemczech. Uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera rolnictwa. W latach 1949–1951 był zastępcą dyrektora Technikum Rolniczego w Wolsztynie, następnie do 1954 kierownikiem produkcji w Centrali Rybnej w Gdańsku. Od 1954 był agronomem-specjalistą i zastępcą kierownika prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Pruszczu Gdańskim. W okresie 1956–1960 był kierownikiem w Wydziale Rolnictwa i Leśnictwa prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku, a następnie do 1961 był sekretarzem Wojewódzkiego Związku Kółek Rolniczych w Gdańsku, od 1961 do 1984 był zastępcą przewodniczącego WRN w Gdańsku. Od 1961 do 1968 był dyrektorem Gdańskiej Hodowli Ziemniaka, następnie do 1972 zastępcą dyrektora w Wojewódzkim Zjednoczeniu Państwowych Gospodarstw Rolnych w Gdańsku.

W 1948 wstąpił do Stronnictwa Ludowego (zasiadał w jego Zarządzie Powiatowym SL w Wolsztynie), które w następnym roku współtworzyło Zjednoczone Stronnictwo Ludowe. W ZSL był członkiem prezydium Powiatowego Komitetu w Wolsztynie (1949–1951), członkiem zarządu PK w Pruszczu Gdańskim (1951–1956), prezesem (1956–1959, 1973–1987), członkiem prezydium (1959–1973) i wiceprezesem (1972–1973) Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Gdańsku, a także członkiem Naczelnego Komitetu (1973–1988) oraz członkiem prezydium NK (1980–1988).

Od 1969 do 1972 był członkiem prezydium Zarządu Okręgowego Związku Zawodowego Pracowników Rolnych i zastępcą przewodniczącego Zarządu Wojewódzkiego Naczelnej Organizacji Technicznej w Gdańsku. W 1972 został wiceprzewodniczącym Zarządu Wojewódzkiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej oraz Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Gdańsku. W 1976 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VII kadencji w okręgu Gdynia, w 1980 uzyskał reelekcję. Podczas obydwu kadencji zasiadał w Komisji Handlu Zagranicznego, zaś w czasie VIII także w Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i Gospodarki Morskiej.

Pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie[1].

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!