Bogusława Czosnowska

Bogusława Czosnowska
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1926
Lwów

Data i miejsce śmierci

4 sierpnia 2021
Gdańsk

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1944–2010

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”

Maria Bogusława Czosnowska z domu Michna (ur. 22 lutego 1926 we Lwowie, zm. 4 sierpnia 2021 w Gdańsku[1]) – polska aktorka teatralna i filmowa, najbardziej popularna w latach 50. i 60. XX wieku.

Kariera

Ukończyła kierowane przez Aleksandra Bardiniego Studio Aktorskie we Lwowie[2]. Jej debiut teatralny miał miejsce w 1944 roku, choć faktycznie debiutowała już jako dziewięciolatka w spektaklu „Kopciuszek” Wilama Horzycy[3]. W latach 1944–1945 była adeptką w Polskim Teatrze Dramatycznym we Lwowie. W sezonie 1945/46 należała do zespołu lwowskiego Teatru Małych Form „Miniatury”.

Po repatriacji do Polski występowała w Komedii Muzycznej w Szczecinie (1946–1947), Teatrze Polskim w Szczecinie (1948), Teatrze Rozmaitości w Warszawie (1949–1950), Teatrze Nowym w Waszawie (1950–1951), Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie (1951–1952), Artos w Łodzi (1952–1954), Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze (1954–1955), Teatrze Starym w Poznaniu (1955–1956), Teatrze Satyryków w Łodzi (1956–1957), Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1957–1981, 2003).

Powojenna gwiazda teatru do 1981 roku wystąpiła w ponad 200 pierwszoplanowych rolach, później zajęła się pracą reżyserską, mając w dorobku 69 przedstawień, głównie oper, operetek, musicali, komedii muzycznych. Uprawnienia reżyserskie zdobyła w 1984 roku, ale Jej debiutem reżyserskim była Jadzia wdowa (1977) w Teatrze Wybrzeże[2].

Zajmowała się także działalnością pedagogiczną. Wspólnie z reżyserem Ryszardem Majorem założyła Studium Aktorskie przy Teatrze Wybrzeże, gdzie w latach 1977–1985 prowadziła zajęcia. Wykładała także w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni.

Była zasłużoną członkinią ZASPu, w latach 1961–1965 przewodniczącą Oddziału ZASP w Gdańsku[2].

W 2000 roku wydała książkę wspomnieniową „Ostatni gong”.

Od 1944 roku była żoną dyrygenta i kompozytora Sylwestra Czosnowskiego.

Zmarła w Gdańsku, pochowana 7 sierpnia 2021 roku na cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kwatera 47A-13-3)[4].

Filmografia

  • 1951: Młodość Chopina jako szynkareczka
  • 1961: Ludzie z pociągu
  • 1963: Pamiętnik pani Hanki jako brunetka na raucie
  • 1972: Z tamtej strony tęczy jako gość w lokalu
  • 1972: Dlaczego mnie budzą? (spektakl telewizyjny) jako żona Jaira
  • 1976: Rocznica ślubu (spektakl telewizyjny) jako Stryjenka
  • 1977: Miniatury kobiece (spektakl telewizyjny)
  • 1979: Buddebrooks (serial tv)
  • 1985: Miłość i próżność (spektakl telewizyjny) - reżyseria
  • 2001: Lokatorzy (serial tv, odc. 32) jako klientka w kwiaciarni
  • 2002: Lokatorzy (serial tv, odc. 112, 132) jako pacjentka w szpitalu
  • 2003: Sąsiedzi (serial tv, odc. 18) jako Janina Stąpór, babcia Ireny
  • 2006: Sąsiedzi (serial tv, odc. 111) jako pani Żywilla Kureczka
  • 2008: Sąsiedzi (serial tv, odc. 146) jako pani Todzia
  • 2009: Mniejsze zło jako starsza kobieta

Ordery i odznaczenia

Źródło:[6].

Nagrody

  • nagroda za rolę Otylii w spektaklu Frank V w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku na IV Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu (1962)
  • „Order Stańczyka” - nagroda pisma „Litery” za rolę Matyldy von Zahnd w przedstawieniu Fizycy Friedricha Dűrrenmatta w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1964)
  • nagroda aktorska na VI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Pilar w przedstawieniu Komu bije dzwon w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1964)
  • Nagroda Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (1984)[7]
  • Medal pamiątkowy z okazji 40-lecia Teatru Wybrzeże (1986)
  • Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w kategorii pamiętnikarstwa, za książkę Ostatni gong (2001)
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 70-lecia pracy artystycznej oraz Międzynarodowego Dnia Teatru (2014)[8]
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 70-lecia działalności artystycznej i 50-lecia obecności Teatru Wybrzeże w Gdańsku, z podziękowaniem za wiele lat twórczej pracy na gdańskiej scenie dramatycznej (2016)[8]
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy artystycznej oraz z okazji 95. urodzin (2021)[8]

Źródło:[6].

Przypisy

  1. ↑ W wieku 95 lat zmarła Bogusława Czosnowska – powojenna gwiazda gdańskiego teatru. gdansk.pl. [dostęp 2021-08-05]. (pol.).
  2. ↑ a b c Bogusława Czosnowska – Związek Artystów Scen Polskich ZASP – Stowarzyszenie [online] [dostęp 2024-11-21] (pol.).
  3. ↑ Nie żyje Bogusława Czosnowska, wybitna aktorka Teatru Wybrzeże.
  4. ↑ Wyszukiwarka miejsca pochówku w Szczecinie Cmentarze w Szczecinie [online], cmentarze.szczecin.pl [dostęp 2024-11-21].
  5. ↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2024-11-21] (pol.).
  6. ↑ a b Bogusława Czosnowska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-11-21].
  7. ↑ Laureaci Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” [online], bip.gdansk.pl [dostęp 2024-11-21].
  8. ↑ a b c Laureaci Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta [dostęp 2024-11-21].

Biografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!