Bogumił Czesław Szuba (ur. 31 stycznia 1925 w Brzozowie, zm. 20 lipca 1989 w Bielsku-Białej) – polski inżynier, konstruktor szybowcowy.
Życiorys
Syn Władysława i Cecylii z Gadomskich. Maturę uzyskał w liceum w Brzozowie[1]. Od września 1945 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach, następnie przeniósł się na Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie. W 1951 ukończył studia i rozpoczął pracę w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej i Urządzeń Chemicznych „Koksoprojekt” w Krakowie[2].
Od maja 1955 rozpoczął pracę w Szybowcowym Zakładzie Doświadczalnym w Bielsku-Białej jako starszy konstruktor. Był kierownikiem zespołów konstrukcyjnych opracowujących szybowce wyczynowe SZD-19 Zefir, Zefir 2, SZD-29 Zefir 3 i SZD-31 Zefir 4[3][4]. W szybowcu SZD-19 Zefir jego konstrukcji po raz pierwszy zastosowano nowość na skalę światową - leżącą pozycję pilota[5]. W 1956 roku przeszedł praktyczny kurs szybowcowy[6].
Od 1969 był szefem Biura Konstrukcyjnego a następnie Wydziału Badawczo-Rozwojowego SZD i pracował nad konstruowaniem szybowców laminatowych[7]. W latach 1976–1978 i 1983-1987 zajmował stanowisko głównego konstruktora[8], w 1982 roku pod jego kierownictwem skonstruowano szybowiec SZD-48-3 Jantar Standard 3[9].
Był przedstawicielem Polski na kongresach OSTIV w Kolonii, Vršac oraz w Cannes[1].
Zmarł 20 lipca 1989 w Bielsku-Białej, został pochowany na cmentarzu katolickim przy ul. Grunwaldzkiej[9].
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b Szuba Bogumił Czesław. www.samolotypolskie.pl. [dostęp 2019-04-26]. (pol.).
- ↑ Glass, Murawski 2012 ↓, s. 91.
- ↑ Błasik, Glass, Madeyski 1965 ↓, s. 108, 130.
- ↑ Babiejczuk, Grzegorzewski 1974 ↓, s. 125.
- ↑ Skarbiński 2015 ↓, s. 174.
- ↑ Skarbiński 2015 ↓, s. 408.
- ↑ Skarbiński 2015 ↓, s. 209.
- ↑ Skarbiński 2015 ↓, s. 225.
- ↑ a b Glass, Murawski 2012 ↓, s. 176.
Bibliografia