W 1990 uzyskał tamże stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii na podstawie dysertacji Filozofia prawa Gustawa Radbrucha kontra filozofia prawa w Trzeciej Rzeszy (promotor: Franciszek Ryszka)[3]. Za pracę doktorską otrzymał II nagrodę miesięcznika „Państwa i Prawa” w konkursie na najlepsze prace doktorskie i habilitacyjne (1992). Swoje poglądy naukowe prezentował m.in. na Światowym Kongresie Filozofii Prawa I Filozofii Społecznej w Getyndze w 1991 r. Jest członkiem Szwajcarskiego oraz Niemieckiego Stowarzyszenia Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej, a także uczestnikiem konferencji tych stowarzyszeń[2].
W latach 2001–2004 był pierwszym radcą w Departamencie Europy MSZ, od 1 lipca 2007 do 25 sierpnia 2008 r. – chargé d’affairesambasady RP w Bratysławie[4], później radcą-ministrem i kierownikiem Wydziału Politycznego. W latach 2010–2012 kierował aplikacją dyplomatyczno-konsularną w MSZ, a także prowadził wykłady dla pracowników MSZ z historii dyplomacji polskiej II RP oraz PRL. W 2004 r. uhonorowany został statuetką Przasnyskiego Koryfeusza[5]. W 2008 r. otrzymał od Muzeum Kultury Żydowskiej w Bratysławie Medal Rabina Chatama Sofera. Jest członkiem honorowym polsko-słowackiego Euroregionu Tatry (2010)[2].
↑Zespół [online], polnisches-institut.at, 26 marca 2017 [dostęp 2019-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-26].
Bibliografia
Mariusz Bondarczuk: Misjonarze i barbarzyńcy. Opowieści o codziennym życiu przasnyskiego ogólniaka w latach 1923–2005. Przasnysz: Wydawnictwo Mazowieckie, 2006. ISBN 83-900940-4-5.
Edward Drwęcki: Monografia Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Przasnyszu 1918–1998. Przasnysz: Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Przasnyszu, Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe im. Adama Chętnika, 1998. ISBN 83-86122-36-6.