Bitwa pod Wogastisburgiem
Moneta z wizerunkiem Dagoberta
|
Czas
|
631 lub 632
|
Miejsce
|
Wogastisburg
|
Wynik
|
Zwycięstwo państwa Samona
|
Strony konfliktu
|
|
Dowódcy
|
|
Siły
|
|
Straty
|
|
brak współrzędnych
|
Bitwa pod Wogastisburgiem – bitwa między oddziałami słowiańskiego państwa Samona a wojskami Franków, która miała miejsce w 631 lub 632 roku.
Przed bitwą
Według frankijskiego kronikarza Fredegara przyczyną zatargu pomiędzy Frankami a Państwem Samona było obrabowanie i zamordowanie przez Słowian frankijskich kupców. W odpowiedzi Dagobert I wysłał posła Sychariusza do Samona, domagając się odszkodowania za zbrodnię na kupcach. Samon odmówił jednak przyjęcia Sychariusza. Sychariusz jednak zastosował fortel, w przebraniu słowiańskim wmieszał się w tłum i udało mu się stanąć przed Samonem.
Wedle relacji Fredegara, Sychariusz zażądał od Samona złożenia hołdu Dagobertowi. Gdy Samon w odpowiedzi zażądał deklaracji przymierza, usłyszał od Sychariusza że nie jest możliwe, aby chrześcijanie i słudzy Boży zawierali przyjaźń z psami. Po tej odpowiedzi Samon odprawił posła.
Na wieść o odrzuceniu żądań przez Samona, Dagobert rozpoczął przygotowania do wojny, zawierając sojusz z Longobardami i Alemanami.
Bitwa
Alemanowie i Longobardowie uderzyli na Państwo Samona niezależnie od Franków, odnosząc zwycięstwo i uprowadzając znaczną ilość jeńców.
Armia Franków zmierzyła się ze Słowianami pod Wogastisburgiem. Trzydniowa bitwa zakończyła się druzgocącą klęską wojsk frankijskich, które poniosły dotkliwe straty i w popłochu rzuciły się do ucieczki.
Konsekwencje
Po zwycięstwie pod Wogastisburgiem Słowianie dokonali szeregu dotkliwych dla Franków wypraw łupieżczych na Turyngię. Spod zwierzchności frankijskiej wyswobodził się wówczas książę Serbów łużyckich Derwan, zawierając sojusz z Samonem[1] (możliwe jest, że Derwan wypowiedział posłuszeństwo Frankom wcześniej i w trakcie samej bitwy jego wojska brały udział po stronie Samona[2]).
Lokalizacja bitwy
Do dzisiaj nieznana jest lokalizacja Wogastisburga. Pojawiały się koncepcje lokalizujące miejscowość na Morawach, w Czechach, we Frankonii, w Bawarii lub nawet w Karyntii. Zdaniem profesora Gerarda Labudy Wogastisburg nie był grodem, a jedynie tymczasowym umocnieniem, co uniemożliwiałoby jego lokalizację.
Przypisy
Bibliografia
- JerzyJ. Strzelczyk JerzyJ., Od Prasłowian do Polaków, Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, ISBN 83-03-02015-3, OCLC 834799058 . Brak numerów stron w książce