Bismarckia nobilis – jedyny gatunek z monotypowego rodzaju Bismarckia Hildebrandt et H. Wendland, Bot. Zeitung (Berlin) 39: 90, 93. 11 Feb 1881. Palma ta występuje naturalnie na terenie Madagaskaru, gdzie jest dość rzadka. Poza tym jednak jest szeroko rozpowszechniona w uprawie jako roślina ozdobna[6].
Morfologia
Pokrój
Drzewo dorasta do 25 m wysokości. Posiada pokrój typowy dla palmy. Kłodzina ma brązową barwę i jest pomarszczona. Ma średnicę około 30 cm[6].
Wielkie wachlarzowate liście wyrastają ponad prostą kłodzinę. Dorastają do 2,5 m długości. Barwa liści, od zielonego do stalowo-niebieskiego, uzależniona jest od pochodzenia osobnika. Liście są grube i ciężkie. Młode liście posiadają czerwone obwódki[6].
Zebrane w zwisające owocostany. Są duże i błyszczące. Mają jajowaty kształt i ciemnobrązową barwę. Zawierają duże nasiona[6].
Uprawa
Gatunek mało wymagający pod względem gleby. Najlepiej rośnie w strefach tropikalnej i subtropikalnej. Odporny na suszę. Jest rośliną wolnorosnącą. Jest owadopylna i wiatropylna[6].
Zastosowanie
Jest uprawiane jako roślina ozdobna ze względu na okazałe liście[6].
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcdefgTony Russell, Catherine Cutler, Martin Walters: Ilustrowana encyklopedia – Drzewa Świata. Kraków: Universitas, 2008, s. 493. ISBN 97883242-0842-5. (pol.).