W latach 1938–1948 był sędzią w sądzie magistrackim w Jerozolimie, a od 1948 do 1963 – sędzią sądu okręgowego w Jerozolimie, w którym pełnił funkcję przewodniczącego[1]. Sądził w głośnych procesach – w 1955 przewodniczył sprawieRudolfa Kastnera[2]. Z kolei w 1961 był głównym sędzią w procesie nazistowskiego zbrodniarza wojennego Adolfa Eichmanna[3].
W latach 1963–1969 był sędzią izraelskiego Sądu Najwyższego, z zasiadania w którym zrezygnował, by rozpocząć karierę polityczną[1].
Kariera polityczna
Dołączył do Gahalu, wspólnego bloku wyborczego Partii Liberalnej i Herutu, i w wyborach parlamentarnych w 1969 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu. W siódmym Knesecie zasiadał w dwóch komisjach: konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości oraz spraw zagranicznych i obrony. Ponadto był szefem podkomisji praw podstawowych. Przed kolejnymi wyborami doszło do połączenia sił prawicowych – Gahalu, Wolnego Centrum, Listy Państwowej oraz Ruchu na rzecz Wielkiego Izraela i powstania Likudu. Z listy tego ugrupowania Halewi ponownie zdobył mandat poselski, by w ósmym Knesecie znów przewodniczyć podkomisji praw podstawowych i zasiadał w tych samych komisjach parlamentarnych. W trakcie kadencji Halewi zrezygnował z członkostwa w Likudzie i zasiadał w ławach Knesetu jako poseł niezależny[1]. 19 stycznia 1977 zrezygnował z mandatu, jego miejsce w Knesecie zajął Chajjim Kaufman z Likudu[4].
W przedterminowych wyborach w czerwcu tegoż roku wystartował z listy Dasz (Demokratycznego Ruchu dla Zmian) i po raz trzeci dostał się do izraelskiego parlamentu. Podczas kadencji dziewiątego Knesetu pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego parlamentu, zasiadał ponownie w komisjach: konstytucyjnej, prawa i sprawiedliwości oraz spraw zagranicznych i obrony a także był członkiem dwóch komisji specjalnych[1].
