Kiedyś na terenie Białej istniały dwie miejscowości:
Biała Górna – stała na wzniesieniu. Dawniej nazywana Białą Wielką.
Biała Dolna – stała na zboczu wzniesienia. Dawniej nazywana Białą Małą.
Aktualnie, Biała Górna i Biała Dolna są według TERYT częściami Białej. Pozostałymi częściami są: Biała Zagórska (Na drodze między Białą a Lgotą), Dwór (ul. Parkowa), Towarzystwo (ul. Nadrzeczna) i Rogatka (skrzyżowanie ulic: Częstochowskiej, Jasnogórskiej,Słonecznej i Nadrzecznej; centrum miejscowości).
Flora i fauna
Roślinność jest taka sama, jak w innych miejscowościach klimatu umiarkowanego. Oprócz samotnych drzew między domami, można znaleźć także 2 duże lasy:
Około 2 kilometry na południowy wschód od centrum. Las mniejszy.
Na odcinku Biała-Częstochowa przy dwóch ulicach: Częstochowskiej (w Częstochowie Sejmowej) oraz Jasnogórskiej (w Częstochowie Ikara).
Spośród zwierząt hodowlanych oraz domowych najwięcej jest krów, psów oraz kotów. Spotykane zwierzęta dzikie to zające, sarny oraz kuropatwy, o wiele rzadziej lisy oraz sowy.
1715 – z inicjatywy miejscowego proboszcza ks. Adama Kobyłkiewicza zbudowano modrzewiowy kościół z dzwonnicą
1899 – zbudowano pierwszą szkołę w Białej
1914 – wybuch I wojny światowej wstrzymał działalność szkoły na 2 lata
1939 – Biała znajduje się w granicach III Rzeszy i zostaje włączona do powiatu Blachownia
1940 – po wywiezieniu nauczycieli do Niemiec na przymusowe roboty, szkoła przestaje istnieć
1942 – w budynku szkolnym założono szkołę dla kolonistów niemieckich, która funkcjonowała do końca 1944
1945 – powtórne otwarcie szkoły w Białej
1962 – pożar spalił kościół. Dzwonnica przetrwała do dzisiaj
Dzwonnica przetrwała do dziś
1967 – pod kierownictwem ks. Kazimierza Puczyńskiego rozpoczęto budowę murowanego kościoła
1968 – zakończono budowę kościoła. Budynek został poświęcony przez ks. biskupa dr Stefana Barełę
1986 – wykończono dokumentację nowej szkoły i przedszkola w Białej
1989 – rozpoczęto 6-letnią budowę szkoły w Białej
1992 – funkcję dyrektora szkoły objęła mgr Lidia Kruczyńska[7]
2007 – parafia w Białej obchodzi 600-lecie istnienia. PapieżBenedykt XVI przysyła list gratulacyjny z okazji jubileuszu
2011 – jedna z dwóch ulic wychodzących od placu przy kościele do ul. Częstochowskiej została nazwana Ul. BłogosławionegoJana Pawła II[8]
Legenda o św. Stanisławie
Biskup Stanisław ze Szczepanowa przybył niegdyś do zamku należącego do nieznanego z imienia księcia Kopca na ucztę. W nocy książę po długiej uczcie był pod wpływem alkoholu i rozkazał Stanisławowi napić się wina. Nie wypadało jednak biskupowi pić wina, więc Stanisław odmówił, za co książę próbował go aresztować. Biskup uciekł wtedy z zamku na tereny Białej i przenocował w zbudowanym przez jednego z ministrantów szałasie. Kilkaset lat po męczeńskiej śmierci Stanisława z rąk Bolesława Szczodrego, w miejscu snu biskupa został postawiony kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem Św. Stanisława Biskupa i Męczennika.
Parafię w Białej erygował biskup Piotr Wysz Radoliński 10 maja 1407 roku, wyłączając jej teren z parafii kłobuckiej. Obecny, trzeci kościół parafialny pod wezwaniem św. Stanisława BM wybudowano w latach 1966–68. Poświęcił go rytem zwykłym ks. biskup dr Stefan Bareła 13 października 1968 roku, a uroczystym, 14 września 2007 roku, ks. arcybiskup Stanisław Nowak.
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
