Bernard Giraudeau
|
| Imię i nazwisko
|
Bernard René Giraudeau
|
| Data i miejsce urodzenia
|
18 czerwca 1947
La Rochelle
|
| Data i miejsce śmierci
|
17 lipca 2010
Paryż
|
| Współmałżonek
|
Anny Duperey
(1973-1991; separacja)
|
| Lata aktywności
|
1971–2010
|
|
|
Bernard René Giraudeau (ur. 18 czerwca 1947 w La Rochelle, zm. 17 lipca 2010 w Paryżu) – francuski aktor, scenarzysta, reżyser i producent filmowy.
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się w La Rochelle[1], w regionie Poitou-Charentes, w departamencie Charente-Maritime. W 1963, w wieku 16 lat, odbył szkolną praktykę mechanika floty Francuskiej Marynarki Wojennej, jednak rok później zrezygnował z dalszej edukacji. W latach 1964–1966 służył na śmigłowcowcu „Jeanne d’Arc”, fregacie „Duquesne”, a następnie na lotniskowcu „Clemenceau”. Odbył dwie światowe podróże z Królewską Marynarką Wojenną, zanim w 1970 wstąpił do konserwatorium Conservatoire national supérieur d’art dramatique (CNSAD), które ukończył w 1974[2].
Kariera
Swoje pierwsze kroki na dużym ekranie uczynił w dwóch dramatach kryminalnych: Rewolwer (Revolver, 1973) oraz Dwaj ludzie z miasta (Deux hommes dans la ville, 1973) u boku Jeana Gabina, Alaina Delona i Gérarda Depardieu. W komedii romantycznej Prywatka (La Boum, 1980) z Sophie Marceau pojawił się jako Éric Thompson.
W 1987 zadebiutował po drugiej stronie kamery jako reżyser, choć w dalszym ciągu występował jako aktor. Zdobył sześciokrotnie nominację do nagrody Cezara; za drugoplanową kreację François w dramacie wojennym Lekarz (Le Toubib, 1979) z udziałem Alaina Delona, dwie nominacje za swój pierwszy reżyserowany film Odmienny (L’Autre, 1991), za drugoplanową postać Francisa w dramacie Ukochany syn (Le Fils préféré, 1994) z Gérardem Lanvinem i Jeanem-Markiem Barrem, za rolę L’Abbée de Vilecourta w komediodramacie romantycznym Śmieszność (Ridicule, 1996) z Jeanem Rochefortem i Fanny Ardant oraz za kreację Frédérica Delamonta w dramacie kryminalnym Kwestia smaku (Une affaire de goût, 2000)[3].
Życie prywatne
Chorował na raka nerki. Została mu usunięta lewa nerka (2000), doszło do przerzutów nowotworowych (2005). Pomagał innym chorym, wspierając Instytut Curie oraz Institut Gustave’a Roussy. W ostatnich latach poświęcił się pisaniu. Zmarł 17 lipca 2010 w paryskim szpitalu.
Był żonaty z Anny Duperey, miał dwoje dzieci: syna Gaëla (ur. 1982) i córkę Sarę (ur. 1985).
Wybrana filmografia
Przypisy
Linki zewnętrzne
