Benedykt Błażowski
Sas
|
| Data śmierci
|
1770
|
Benedykt Błażowski herbu Sas (zm. w 1770 roku) – stolnik żydaczowski w 1769 roku, podczaszy żydaczowski w latach 1758–1769, sędzia i konsyliarz ziemi przemyskiej w konfederacji barskiej w 1769 roku, sędzia kapturowy powiatu żydaczowskiego w 1764 roku[1].
W 1764 roku wyznaczony przez konfederację do lustracji dóbr królewskich i innych dóbr ziemi lwowskiej województwa ruskiego[2]. Członek konfederacji radomskiej w 1767 roku[3].
Bibliografia
- Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrain. Oddział Rękopisów. Zespół 5 (Rękopisy Zakładu Narodowego im. Ossolińskich), rkps 1407/II, k. 265v.
- Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 308.
Przypisy
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego w dalszym ciągu Wydawnictwa fundacyi Al. hr. Stadnickiego. Ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie. T.23. Lauda sejmikowe wiszeńskie, lwowskie, przemyskie i sanockie 1731-1772, Lwów 1928, s. 446.
- ↑ Volumina Legum, tom VII, Petersburg 1860, s. 23.
- ↑ Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, t. I, Warszawa 1900, s. 391.
