Belgijski kryzys rządowy (2010–2011)

Belgijski kryzys rządowy – trwający od czerwca 2010 roku do grudnia 2011 (541 dni), był najdłuższym kryzysem rządowym we współczesnej historii politycznej świata. Od czasu czerwcowych wyborów parlamentarnych w 2010 roku kraj nie był w stanie powołać konstytucyjnego rządu. Administracyjną władzę sprawował ustępujący rząd Yves’a Leterme’a^[1]. Nowym premierem został Elio Di Rupo – waloński polityk pochodzenia włoskiego^[2].

Tło

Przyczyną kryzysu był brak zgody pomiędzy partiami politycznymi z różnych części językowych i regionalnych^[3].

Protesty społeczne

Wiec protestacyjny w styczniu 2011 r.

23 stycznia 2011 r. 30 tysięcy osób wzięło udział w demonstracji w centrum Brukseli, domagając się zakończenia przeciągającego się kryzysu^[4]. W kraju organizowane były również różnego rodzaju happeningi mające na celu przekonanie polityków do uformowania rządu federalnego (m.in. niegolenie twarzy przez mężczyzn i nóg przez kobiety, nawoływanie życiowych partnerów polityków do nieuprawiania seksu do czasu zawarcia porozumienia)^[5].

Negocjacje

Najtrudniejszymi obszarami negocjacyjnymi były^[6]:

• dofinansowanie Brukseli,
• prawa językowe i wyborcze frankofonów mieszkających we flamandzkich gminach wokół Regionu Stołecznego Brukseli,
• przekazanie dalszych kompetencji z poziomu federalnego do regionów: Regionu Flamandzkiego, Regionu Walońskiego oraz Regionu Stołecznego Brukseli.

Porozumienie

Elio Di Rupo

30 listopada 2011 sześć ugrupowań (partie socjalistyczne, chadeckie i liberalne flamandzkie i walońskie) uzgodniło umowę koalicyjną, w wyniku której Elio Di Rupo został oficjalnym kandydatem na urząd premiera Belgii^[7]. Jednym z powodów przyspieszających negocjacje był pogarszający się stan finansów państwa i związane z tym obniżenie ratingu Belgii. Rząd Di Rupo został zaprzysiężony i rozpoczął urzędowanie 6 grudnia 2011^[1][6].

Przypisy

1. Belgium swears in new government headed by Elio Di Rupo. BBC News, 6 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-06]. (ang.).
2. Belgia w końcu utworzy rząd!. UniaEuropejska.org, 5 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-08]. (pol.).
3. W Belgii bez zmian. UniaEuropejska.org, 16 czerwca 2011. [dostęp 2011-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-23)]. (pol.).
4. Belgowie rozpaczliwie apelują o jedność swego kraju. UniaEuropejska.org, 24 stycznia 2011. [dostęp 2011-02-11]. (pol.).
5. Ostateczny sposób Belgów na ratowanie Belgii. UniaEuropejska.org, 10 lutego 2011. [dostęp 2011-02-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-15)]. (pol.).
6. Belgian cabinet sworn in. europeanvoice.com, 6 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-06]. (ang.).
7. New coalition reaches government agreement. deredactie.be, 1 grudnia 2011. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).