PROFILBARU.COM

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	1 października 1989
Miejscowość	Kijów
Miejsce	Sobór św. Włodzimierza
Konsekrator	Filaret (Denysenko)
Współkonsekratorzy	Antoni (Wakaryk), Makary (Swystun), Warłaam (Iljuszczenko), Sebastian (Pyłypczuk), Nikanor (Juchimiuk), Jonatan (Jeleckich)
Współkonsekrowani biskupi
Alipiusz (Pohrebniak)	6 października 1991

Bazyli
	Wsewołod Wasylcew
	Arcybiskup kirowohradzki i aleksandryjski
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	23 maja 1928 ; Mydzk Wielki
Data i miejsce śmierci	21 listopada 1998 ; Kirowohrad
Miejsce pochówku	Kropywnycki
	Arcybiskup kirowohradzki
Okres sprawowania	1989–1996
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Inkardynacja	Eparchia kirowohradzka
Śluby zakonne	27 września 1989
Diakonat	1958
Prezbiterat	18 października 1964
Nominacja biskupia	13 września 1989
Chirotonia biskupia	1 października 1989

Bazyli, imię świeckie Wsewołod Stepanowycz Wasylcew (ur. 23 maja 1928 w Mydzku Wielkim, zm. 21 listopada 1998 w Kirowohradzie) – ukraiński biskup prawosławny.

Życiorys

Pochodził z Wołynia, był synem kapłana prawosławnego. Wykształcenie podstawowe uzyskał w szkole polskiej. W 1947 został przyjęty od razu do III klasy seminarium duchownego w Żytomierzu, zaś dwa lata później podjął studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej, które ukończył w 1953, broniąc dysertację kandydacką poświęconą Kościołowi unickiemu w okresie sprawowania urzędu metropolity kijowskiego przez Piotra Mohyłę. Od 1953 do 1957 wykładał historię biblijną, Nowy Testament oraz śpiew cerkiewny w seminarium, którego był absolwentem. W 1957 wyjechał do Pietrozawodska i został regentem chóru w miejscowym soborze katedralnym. Po zawarciu związku małżeńskiego przyjął w 1958 z rąk biskupa astrachańskiego Sergiusza święcenia diakońskie i podjął pracę duszpasterską w cerkwi św. Mikołaja w Kamyszynie. 18 października 1964 biskup saratowski i wołgogradzki Bartłomiej wyświęcił go na kapłana i skierował do służby w soborze Trójcy Świętej w Saratowie. Po roku objął funkcję proboszcza parafii przy soborze Zesłania Ducha Świętego w Saratowie. Od września 1965 był również dziekanem dekanatu saratowskiego, od 1967 z godnością protoprezbitera^[1].

W 1971 zmarła jego żona. W tym samym roku po serii artykułów w lokalnej prasie, atakujących zarówno jego, jak i jego ojca, duchowny został przez władze świeckie pozbawiony zezwolenia na prowadzenie działalności religijnej. W 1973 mógł wrócić do służby w soborze Trójcy Świętej w Saratowie dzięki staraniom arcybiskupa saratowskiego i wołgogradzkiego Pimena, ponownie został również dziekanem, którym pozostawał do 1988. W tymże roku został proboszczem parafii soborowej^[1].

13 września 1989 został nominowany na biskupa kirowohradzkiego i nikołajewskiego, pod warunkiem złożenia ślubów mniszych. Protoprezbiter Wsewołod Wasylcew uczynił to 27 września tego samego roku przed biskupem perejasławsko-chmielnickim Jonatanem, przyjmując imię zakonne Bazyli na cześć św. Bazylego Wielkiego. Dwa dni później otrzymał godność archimandryty. Jego chirotonia biskupia odbyła się 1 października 1989 w soborze św. Włodzimierza w Kijowie. W 1994 został podniesiony do godności arcybiskupiej. W związku ze zmianami granic eparchii nosił kolejno tytuły biskupa kirowohradzkiego i nowomyrhorodzkiego oraz kirowohradzkiego i aleksandryjskiego^[1].

Odbudowując życie religijne na terenie obwodu kirowohradzkiego, biskup Bazyli wyświęcił ponad 100 nowych kapłanów, których sam wcześniej przygotowywał w zakresie liturgiki i praktyki służby kapłańskiej. Dbał również o poziom śpiewu cerkiewnego, tworzenie chórów i kształcenie regentów. Stanowczo opowiadał się przeciwko nadaniu autokefalii Cerkwi prawosławnej na Ukrainie. Brał udział w spotkaniu biskupów w Żytomierzu, podczas którego potępione zostały dążenia metropolity kijowskiego Filareta do utworzenia odrębnego Kościoła Ukraińskiego oraz w synodzie charkowskim, który wypowiedział mu posłuszeństwo^[1].

W 1996 odszedł w stan spoczynku z powodu złego stanu zdrowia. Zmarł dwa lata później i został pochowany w sąsiedztwie soboru Przemienienia Pańskiego w Kirowohradzie^[1].