Baureihe 118
|
| Producent
|
LKM Babelsberg 
|
| Lata budowy
|
1959-1970
|
| Układ osi
|
B’B’
|
| Wymiary
|
| Masa służbowa
|
78 t
|
| Długość
|
19460 mm
|
| Rozstaw osi skrajnych
|
5600 mm
|
| Średnica kół
|
1000 mm
|
| Napęd
|
| Trakcja
|
spalinowa
|
| Typ silników
|
MWJ12KVD18A
|
| Pojemność zbiorników paliwa
|
3800 l
|
| Parametry eksploatacyjne
|
| Moc znamionowa
|
1324 kW
|
| Maksymalna siła pociągowa
|
210,9 kN
|
| Rodzaj przekładni
|
hydrauliczna
|
| Prędkość konstrukcyjna
|
120 km/h
|
| Parametry użytkowe
|
| System ogrzewania
|
parowe
|
|
|
Baureihe 118 (początkowo V 180) - lokomotywa spalinowa wyprodukowana w latach 1959-1970 dla kolei wschodnioniemieckich. Wyprodukowano 375 spalinowozów. Lokomotywy zostały wyprodukowane do prowadzenia pociągów towarowych na niezelektryfikowanych liniach kolejowych[2].
Historia
Po II wojnie światowej koleje NRD chciały odejść od trakcji parowej na rzecz uznawanej za nowoczesną trakcji spalinowej. Lokomotywa serii V 180 była wschodnioniemiecką odpowiedzią na zachodnioniemiecką serię V 200, którą była inspirowana[3]. Pierwszy projekt powstał w 1955 roku. Dla nowej lokomotywy nowo opracowano silnik 12 KVD o mocy 900 KM, skonstruowany przez VEB IFA w Chemnitz we współpracy z VEB Motorenwerk Johannisthal[4].
Pierwsza lokomotywa spalinowa V180 001 została wyprodukowana w 1959 roku i testowana w lutym 1960 roku[4]. Została zaprezentowana podczas wiosennych Targów Lipskich w charakterystycznym niebieskim malowaniu[5]. W listopadzie 1960 roku została wyprodukowana druga lokomotywa w kremowo-bordowym malowaniu, różniąca się wózkami jezdnymi[6]. W trzeciej lokomotywie z 1962 roku zmieniono stylistykę czoła, wprowadzając dwie szyby czołowe, trójkątne okna narożne i duże odsuwane okna boczne, co zostało zaakceptowane do produkcji[7]. Kolejne produkowane lokomotywy malowano na kolor bordowy tak samo jak druga lokomotywa[8]. Lokomotywy oznakowano jako V 180, a później Baureihe 118. Trzy lokomotywy (059, 131, 203) otrzymały doświadczalnie inny kształt czoła, z tworzywa sztucznego wzmacnianego włóknem szklanym, z szybami przednimi pod kątem ujemnym[9][7]. Od 1973 roku wyprodukowano lokomotywy spalinowe jednak o wzmocnionej mocy silnika spalinowego[10]. Od 1966 roku produkowane jako sześcioosiowe lokomotywy spalinowe[11]. Kilka lokomotyw zachowano jako eksponaty zabytkowe[12].
Prototypy V180 001 i 002 nie zostały przyjęte na stan kolei DR i złomowano je w 1966 i 1964 roku[7]
Przypisy
Bibliografia
- Ryszard Rusak. Lokomotywy typu V 180 DR (1). „Świat Kolei”. 9/2011, s. 32-35, 2011.
.jpg)
