Antykról

Antykról – kontrkandydat do władzy wobec legalnie panującego króla.

Opis

Antykrólowie pojawiali się w dziedzicznych monarchiach europejskich zwykle w okresie kryzysów dynastycznych, gdy po wymarciu bezpotomnym jednej dynastii o schedę po niej ubiegało się kilku równorzędnych kandydatów.

W monarchiach elekcyjnych wybór antykróla związany był przede wszystkim ze wzrostem siły opozycji możnowładczej wobec panującego lub kryzysem państwowym wywołanym walkami stronnictw. Zdarzało się też, że antykróla wybierano, gdy legalny król popadał w konflikt z papieżem i był ekskomunikowany.

Antykrólowie zazwyczaj przejmowali władzę jedynie na części terytorium państwa z pomocą popierającego ich stronnictwa lub wojska.

W historii Europy największa liczba antykrólów pojawia się na elekcyjnym tronie Niemiec. W historii Polski przykładem antykróla był Stanisław Leszczyński wybrany przeciwko Augustowi III Sasowi.

Antykrólowie w państwie wschodniofrankijskim

Wybór króla niemieckiego (Zwierciadło saskie z Heidelbergu)

Antykrólowie w Niemczech

Podwójne elekcje w Niemczech

Jan Matejko, Potęga Rzeczypospolitej u zenitu. Złota wolność. Elekcja

Podwójne elekcje w Polsce

Antykrólowie w Czechach

Korona Świętego Stefana

Antykrólowie na Węgrzech

Herb królów Francji

Antykrólowie we Francji

W latach 1340–1801 królowie Anglii tytułowali się również "Królami Francji", choć ostatnim koronowanym był Henryk VI.

Królewski herb Anglii

Antykrólowie w Anglii

Antykrólowie w Szkocji

Zobacz też

Bibliografia

  • Tadeusz Manteuffel, Historia Powszechna. Średniowiecze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996.
  • Benedykt Zientara, Historia powszechna średniowiecza, Wydawnictwo TRIO, Warszawa 2015.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!