Antonia Arslan (ur. w 1938 w Padwie) − włoska pisarka pochodzenia ormiańskiego.
Ukończyła studia archeologiczne. Wykładała literaturę włoską na Uniwersytecie w Padwie. Jest autorką opracowań naukowych dotyczących powieściopisarstwa. Tłumaczyła poezje Daniela Varujana. Opublikowała materiały dotyczące ludobójstwa Ormian w czasie I wojny światowej oraz świadectwa uchodźców, którzy znaleźli schronienie we Włoszech[1].
W 2004 opublikowała pierwszą powieść La Masseria delle allodole, którą w 2007 przenieśli na duży ekran bracia Taviani (Farma skowronków, 2007)[2]. Kolejną powieścią była La strada di Smirne w 2009.
W 2004 Arslan otrzymała nagrodę Premio Stresa di Narrativa.
Bibliografia autorska
- Dame, droga e galline. Il romanzo popolare italiano fra Ottocento e Novecento, Padwa, Cleup, 1977
- Dame, galline e regine. La scrittura femminile italiana fra '800 e '900, Mediolan, Guerini e Associati, 1999. ISBN 88-7802-923-8
- Hushèr. La memoria. Voci italiane di sopravvissuti armeni, Mediolan, Guerini e Associati, 2001. ISBN 88-8335-246-7
- La masseria delle allodole, Mediolan, Rizzoli, 2004. ISBN 978-88-17-01633-9
- Ishtar 2. Cronache dal mio risveglio, Mediolan, Rizzoli, 2010
- La strada di Smirne, Mediolan, Rizzoli, 2009. ISBN 978-88-17-03725-9
- Il giardino dei girasoli parlanti
- Il libro di Mush, 2012
- Il calendario dell'avvento, 2013
- Il rumore delle perle di legno, 2015
Przypisy
