Antoni Bronisław Jastrzębski (ur. 23 sierpnia 1860 w Ginczanach, zm. 31 października 1924 w Grodnie[1]) – generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Antoni Bronisław Jastrzębski urodził się 23 sierpnia 1860 roku w Ginczanach, w rodzinie Wiktora i Emilii z Miszkowskich. 13 czerwca 1879 roku, po ukończeniu gimnazjum klasycznego w Suwałkach, został powołany do armii rosyjskiej, jako jednoroczny ochotnik. W 1882 roku ukończył Wileńską Szkołę Junkrów Piechoty i rozpoczął zawodową służbę w armii rosyjskiej. W 1917 roku dowodził brygadą 191 Dywizji Piechoty[2].
Jako pułkownik I. armii rosyjskiej reskryptem Rady Regencyjnej z 31 października 1918 roku został przydzielony do podległego jej Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia[3]. 4 listopada 1918 roku szef Sztabu Generalnego WP, generał dywizji Tadeusz Rozwadowski powierzył mu kierownictwo Okręgu Wojskowego Nr VII Częstochowskiego, w Inspektoracie Kieleckim[4]. Od 7 do 20 listopada 1918 roku obowiązki dowódcy okręgu wojskowego łączył z dowodzeniem Okręgowym Częstochowskim Pułkiem Piechoty, późniejszym 27 Pułkiem Piechoty. 15 stycznia 1919 roku kierownik Ministerstwa Spraw Wojskowych, pułkownik Jan Wroczyński mianował go komendantem Okręgowej Komendy Uzupełnień w Kielcach[5]. Od 11 grudnia 1919 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy Okręgu Generalnego „Kielce”, które to stanowisko zgodnie z etatem przewidziane było dla generała podporucznika[6]. 7 stycznia 1920 roku został naczelnikiem Wydziału V Dowództwa Okręgu Generalnego „Łódź”[7]. 19 maja 1920 roku objął Komendę Miasta i Placu w Kielcach[8]. 22 maja 1920 roku został zatwierdzony w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 kwietnia 1920 roku w korpusie oficerów piechoty[9]. Z dniem 1 maja 1921 został przeniesiony w stan spoczynku[10]. Na emeryturze mieszkał w Kielcach[11]. W 1922 roku został powołany do służby czynnej w Straży Granicznej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji Głównej Komendy Straży Granicznej i mianowany komendantem wojewódzkim w Białymstoku[12].
26 października 1923 roku Prezydent RP zatwierdził go w stopniu generała brygady w stanie spoczynku[13].
Został pochowany na cmentarzu wojskowym w Grodnie[14].
Przypisy
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 125 z 28 listopada 1924 roku.
- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 151.
- ↑ Dziennik Rozporządzeń Komisji Wojskowej, 1918, R. 2, nr 2, Warszawa 1918, s. 15.
- ↑ Dziennik Rozporządzeń Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 4 listopada 1918 roku.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 6 z 21 stycznia 1919 roku.
- ↑ Dziennik Rozkazów Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” Nr 30 z 28 marca 1920 roku, pkt 1 Przydziały oficerów i urzędników wojskowych i pkt 9 Stwierdzenie funkcji.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 24 stycznia 1920 roku, s. 13.
- ↑ Dziennik Rozkazów Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” Nr 50 z 1 czerwca 1920 roku, pkt 10 Objęcie funkcji.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 29 maja 1920 roku.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1576.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 81.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku.
- ↑ ZbigniewZ. Hauser ZbigniewZ., Nowy ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Białorusi, Burchard Edition, 2005 . Brak numerów stron w książce
Bibliografia
