12 stycznia 1826
4 maja 1901
bazylika katedralna Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu
1883–1901
1872–1883
katolicyzm
rzymskokatolicki
29 lipca 1849
5 sierpnia 1849
15 marca 1883
20 maja 1883
Petersburg
Wincenty Popiel
Karol HryniewieckiSzymon Marcin Kozłowski
Antoni Franciszek Ksawery Sotkiewicz[1] (ur. 12 stycznia 1826, zm. 4 maja 1901) – duchowny rzymskokatolicki, administrator archidiecezji warszawskiej w latach 1872–1883, biskup diecezjalny sandomierski w latach 1883–1901.
Urodził się 12 stycznia 1826[2] w Bardzie[3]. Uczył się w gimnazjum kieleckim[4]. Studiował w Seminarium Duchownym w Sandomierzu, a w latach 1846–1850 w Akademii Duchownej w Warszawie, gdzie uzyskał stopień kandydata teologii[3]. 29 lipca 1849 otrzymał święcenia diakonatu, a 5 sierpnia 1849[1] biskup Józef Goldtmann[3] wyświęcił go w Sandomierzu[2] na prezbitera[1].
Następnie był proboszczem w Zbelutce i Słupi Nowej, pełnił też funkcję asesora konsystorza[2]. Został profesorem sandomierskiego seminarium duchownego[3] i warszawskiej Akademii Duchownej[2]. Otrzymał godność kanonika warszawskiego[2]. Będąc wikariuszem generalnym, w okresie od 4 października 1872 do 16 czerwca 1883 zarządzał archidiecezją warszawską w zastępstwie nieobecnego arcybiskupa metropolity Zygmunta Szczęsnego Felińskiego[5]. Był redaktorem „Przeglądu Katolickiego”[2].
15 marca 1883 papież Leon XIII mianował go biskupem diecezjalnym diecezji sandomierskiej. Sakrę biskupią otrzymał 20 maja 1883 w Petersburgu[3]. Konsekrował go arcybiskup warszawski Wincenty Popiel, w asyście Karola Hryniewieckiego, biskupa diecezjalnego wileńskiego, i Szymona Marcina Kozłowskiego, biskupa diecezjalnego łucko-żytomierskiego[1]. Ingres do katedry sandomierskiej odbył 24 czerwca 1883. Zabiegał o wyrabianie posłuszeństwa wśród duchownych, wspomagał rozwijanie działalności zakonów bezhabitowych, przeprowadził renowację kościoła katedralnego[2].
W 1897 udzielił sakry biskupowi diecezjalnemu wileńskiemu Stefanowi Aleksandrowi Zwierowiczowi[1].
Zmarł 4 maja 1901[2]. Został pochowany w podziemiach katedry sandomierskiej[3].