Był początkowo urzędnikiem, porzuciwszy jednak to zajęcie podjął studia w Rzymie, a następnie został wyświęcony na kapłana. Uzyskawszy doktorat podjął pracę duszpasterską jako kanonik łaski, gnieźnieński, wileński i dziekan warszawski.
W 1754 roku został koadiutorem na biskupstwie łuckim, a 12 maja następnego roku papieżBenedykt XIVprekonizował go na ordynariusza łuckiego.
Biskup Wołłowicz 8 września 1758[4], dokonał poświęcenia sanktuarium maryjnego w Leśnej Podlaskiej, zaprojektowanego przez Vincenzo Rachettiego i ojca Konstantyna Moszyńskiego. Murowana świątynia pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i Świętych Apostołów Piotra i Pawła jest dzisiaj perłą architektury baroku włoskiego w Polsce[5]. Miejscem spoczynku biskupa jest podziemie kolegiaty Trójcy Świętej w Janowie Podlaskim[6]. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa wołyńskiego[7].
↑Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 326.
↑Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba. Kórnik 1994, s. 250.
↑Encyklopedja powszechna z ilustracjami i mapami. T.8, Warszawa 1900, s. 899.