Anna Zelenay (ur. 3 marca 1925 w Łucku, zm. 18 września 1970 w Warszawie) – polska poetka.
Życiorys
Urodziła się w Łucku jako Anna Martynowicz, tu spędziła dzieciństwo i młodość. Po zakończeniu II wojny światowej przeniosła się w 1946 do Kłodzka, gdzie ukończyła gimnazjum. Następnie podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które przerywała ze względu na konieczność leczenia gruźlicy. W Zakopanem poznała poetę Tadeusza Zelenaya, za którego w 1950 wyszła za mąż. Dzięki niemu poznała wrocławskie środowisko kulturalne. Wtedy też dokonała adaptacji kilku powieści dla dzieci pisząc scenariusze sztuk teatralnych.
Od 1956 ponownie zamieszkała w Kłodzku. Działała w Towarzystwie Miłośników Ziemi Kłodzkiej i redagowała „Roczniki Ziemi Kłodzkiej”. Była instruktorem Powiatowego Domu Kultury[1]. Razem z Janem Kulką w 1961 zainicjowała w mieście cykl imprez kulturalnych promujących poezję pod nazwą Kłodzkie Wiosny Poetyckie.
Od wczesnej młodości zmagała się z gruźlicą[1]. Zmarła po operacji w warszawskim szpitalu 18 września 1970. Została pochowana na cmentarzu komunalnym w Kłodzku.
Tomiki poetyckie
- Zielona hemoglobina, wyd. Ossolineum, Wrocław 1962.
- Próba powrotu, wyd. Czytelnik, Warszawa 1964.
- Dni darowane, wyd. Ossolineum, Wrocław 1966.
- Biała Krynica, wyd. Czytelnik, Warszawa 1967.
- Barometry na złą pogodę, wyd. Ossolineum, Wrocław 1970.
- Wiersze zebrane, wyd. Ossolineum, Wrocław 1975.
- Źródło[1]
Przypisy
- ↑ a b c Antoni Matuszkiewicz: Anna Zelenay. W: Janusz Laska, Mieczysław Kowalcze: Popularna encyklopedia Ziemi Kłodzkiej. T. 4: (Ś–Ż). Kłodzko-Nowa Ruda: Kłodzkie Towarzystwo Oświatowe, 2011, s. 177. ISBN 978-83-62337-36-1.
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Kotlina Kłodzka, t. 15, wyd. I-BIS, Wrocław 1994, s. 242.
- Dorota Węgrzyn: Jak najdyskretniej oswoić śmierć. Życie i poezja Anny Zelenay. Kłodzko: Kłodzkie Towarzystwo Oświatowe, 2013. ISBN 978-83-62337-81-1. Brak numerów stron w książce
