Andrzej Wlekliński (ślusarz)

Andrzej Wlekliński

Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1922 Poznań
Data i miejsce śmierci	25 września 1948 Warszawa
Zawód, zajęcie	ślusarz

Andrzej Wlekliński^[1] (ur. 17 grudnia 1922 w Poznaniu, zm. 25 września 1948 w Warszawie) – ślusarz, ofiara komunistycznych represji.

Życiorys

Syn Mieczysława i Marii z Semmlerów. W Poznaniu w 1935 ukończył szkołę podstawową, a w 1939 Gimnazjum im. Ignacego Paderewskiego. W okresie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik, konduktor tramwajowy, chłopiec na posyłki, wreszcie kreślarz budowlany. W kwietniu 1940 Niemcy aresztowali jego ojca i zesłali do obozu koncentracyjnego Gusen, gdzie zmarł w sierpniu tego roku. Po zakończeniu wojny Wlekliński pracował w okręgowych warsztatach szybowcowych jako ślusarz, a jednocześnie uczył się w szkole inżynierskiej.

Aresztowany 30 listopada 1947 i oskarżony o gromadzenie od maja tego roku wiadomości stanowiących tajemnicę wojskową i przekazywanie ich „agentowi wywiadu angielskiego”. Istotnie, przekazał Stefanowi Górskiemu sześć książek: (m.in. Regulamin walki piechoty (tymczasowy) wydany przez Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego, cz. I, II, Warszawa 1946; Wyszkolenie bojowe pojedynczego strzelca. Wzory ćwiczeń, Warszawa 1946; Instrukcja strzelecka rusznic Simonowa i Diegtiariowa, Warszawa 1946), ale wszystkie je zakupił w księgarni Gebethnera i Wolffa w Poznaniu, a plan lotniska pod Poznaniem również nie stanowił tajemnicy, gdyż – jak wspomniał jego adwokat na procesie – w Poznaniu „wszyscy o tym lotnisku wiedzą”. 3/4 sierpnia 1948 WSR w Warszawie w procesie R.Warszawa Sr.756 pod przewodnictwem ppłk. Jana Hryckowiana skazał go na podstawie art. 7,15 Dekretu z dnia 13 czerwca 1946 r. na karę śmierci^[2]. Prezydent B. Bierut nie skorzystał z prawa łaski.

Stracony 25 września 1948 w więzieniu mokotowskim w Warszawie razem z Władysławem Borowcem i Zdzisławem Ejchlerem. Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Wojskowym w Kwaterze „na Łączce”.

Przypisy

1. K. Szwagrzyk podaje omyłkowo pisownię "Wiekliński"
2. "Księga najwyższego wymiaru kary" w Krzysztof Szwagrzyk: Zbrodnie w majestacie prawa 1944-1955. Wyd. ABC Future, Warszawa, 2000. Brak numerów stron w książce

Bibliografia

• Tadeusz Swat: Niewinnie Straceni 1945–56. Wyd. Fundacja Ochrony Zabytków, Warszawa 1991. Brak numerów stron w książce zob. też Straceni w więzieniu mokotowskim.
• AWL, WSR w Warszawie, 118/91/3757–3759