Andriej Kobiakow
Андрей Кобяков
|
Pełne imię i nazwisko
|
Andriej Władimirowicz Kobiakow
|
Data i miejsce urodzenia
|
21 listopada 1960 Moskwa
|
Premier Republiki Białorusi
|
Okres
|
od 27 grudnia 2014 do 18 sierpnia 2018
|
Poprzednik
|
Michaił Miasnikowicz
|
Następca
|
Siarhiej Rumas
|
Nadzwyczajny i Pełnomocny Ambasador Republiki Białorusi w Federacji Rosyjskiej
|
Okres
|
od 8 listopada 2011 do 27 grudnia 2014
|
Przynależność polityczna
|
bezpartyjny
|
Zastępca Przewodniczącego Rady Ministrów Republiki Białorusi
|
Okres
|
od 2000 do 2002
|
Przynależność polityczna
|
bezpartyjny
|
Okres
|
od grudnia 2003 do 27 grudnia 2010
|
Minister gospodarki Republiki Białorusi
|
Okres
|
od 3 lipca 2002 do 24 grudnia 2003
|
Przynależność polityczna
|
bezpartyjny
|
Poprzednik
|
Uładzimir Szymau
|
Następca
|
Mikałaj Zajczanka
|
Zastępca Kierownika Administracji Prezydenta Republiki Białorusi
|
Okres
|
od 28 grudnia 2010 do 8 listopada 2011
|
Przynależność polityczna
|
bezpartyjny
|
Przewodniczący Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi
|
Okres
|
od 2 grudnia 1998 do 2000
|
Odznaczenia
|
|
|
Andriej Władimirowicz Kobiakow (ros. Андрей Владимирович Кобяков, biał. Андрэй Уладзіміравіч Кабякоў[a], Andrej Uładzimirawicz Kabiakou; ur. 21 listopada 1960 w Moskwie) – białoruski polityk narodowości rosyjskiej, w latach 1998–2000 przewodniczący Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi, w latach 2002–2003 minister gospodarki, w latach 2000–2002 i 2003–2010 zastępca premiera, w latach 2011–2014 – ambasador Białorusi w Federacji Rosyjskiej, w latach 2014–2018 premier Republiki Białorusi.
Życiorys
Urodził się w 1960 roku w Moskwie, w Rosyjskiej FSRR, ZSRR[1]. Jego ojciec pochodził spod Tuły i był pilotem myśliwców, matka pochodziła z miasta Puszkin (obecnie część Petersburga). W wieku trzech lat przeprowadził się wraz z rodziną na Białoruś, gdzie mieszkał do 16 roku życia. Skończył szkołę w Mińsku[2]. W 1983 roku, po 5,5 roku studiów, ukończył Moskiewski Instytut Lotniczy im. S. Ordżonikidze, w 1991 roku – Białoruski Państwowy Instytut Gospodarki Narodowej im. Kujbyszewa. W latach 1989–1991 był słuchaczem Mińskiego Instytutu Politologii i Zarządzania Społecznego Komunistycznej Partii Białorusi (KPB). Posiada wykształcenie inżyniera mechanika, ekonomisty, politologa, wykładowcy dyscyplin społeczno-politycznych[1].
W latach 1985–1988 pracował jako starszy mistrz, zastępca kierownika wydziału, zastępca kierownika produkcji montażowej Zakładu „Diaprojektor” w Rohaczowie. W latach 1988–1989 był instruktorem działu organizacyjnego Rohaczewskiego Komitetu Miejskiego KPB. W latach 1991–1992 pełnił funkcję kierownika działu planowo-ekonomicznego Zakładu „Diaprojektor”, a w latach 1992–1995 – zastępcy dyrektora ds. ekonomiki tego przedsiębiorstwa[1].
W latach 1995–1996 pracował jako zastępca kierownika Służby Kontroli Prezydenta Republiki Białorusi. W latach 1996–1998 był zastępcą przewodniczącego Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi. Od czerwca 1998 roku pełnił funkcję prezesa Białoruskiego Państwowego Koncernu Produkcji i Sprzedaży Towarów Przemysłu Lekkiego. Od 2 grudnia 1998 do 2000 roku był Przewodniczącym Komitetu Kontroli Państwowej Republiki Białorusi[1]. 6 października 2000 roku wyznaczono go na przedstawiciela państwa w spółce „Biełpromstrojbank”. Od 2000 roku pełnił funkcję zastępcy premiera Republiki Białorusi. W styczniu 2001 roku otrzymał zadanie stworzenia komisji zajmującej się kontrolą operacyjną nad przychodami budżetu państwa w 2001 roku. Zgodnie z Konstytucją 21 września 2001 roku Rada Ministrów złożyła dymisję, ale już 24 września Andriej Kobiakow został ponownie wyznaczony przez prezydenta na stanowisko zastępcy premiera. Od 3 lipca 2002 do 24 grudnia 2003 roku był ministrem gospodarki. Od grudnia 2003 ponownie pełnił funkcję zastępcy premiera. 20 lutego 2004 roku ponownie został przedstawicielem państwa w „Biełpromstrojbanku”[3]. 27 grudnia 2010 roku, zgodnie z Konstytucją, wraz z całym rządem złożył dymisję ze stanowiska zastępcy premiera[4]. 28 grudnia 2010 roku został mianowany zastępcą kierownika Administracji Prezydenta Białorusi[5]. 8 listopada 2011 roku został zwolniony z tego stanowiska i mianowany Nadzwyczajnym i Pełnomocnym Ambasadorem Republiki Białorusi w Federacji Rosyjskiej, a jednocześnie Stałym Przedstawicielem Republiki Białorusi przy Eurazjatyckiej Wspólnocie Gospodarczej[6]. 27 grudnia 2014 roku został premierem Białorusi[7]. Został zdymisjonowany z tej funkcji przez prezydenta Białorusi 18 sierpnia 2018 roku.
Poglądy
Andriej Kobiakow, pomimo że jest urzędnikiem Republiki Białorusi i reprezentuje ją poza jej granicami, deklaruje, że za swoją ojczyznę uważa Rosję[2].
Odznaczenia
Życie prywatne
Andriej Kobiakow jest żonaty z kobietą pochodzącą z Moskwy, ma córkę i syna[3][2].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Андрэй Уладзімеравіч Кабякоў (czyt. Andrej Uładzimierawicz Kabiakou).
Przypisy
Bibliografia
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.
W latach 1922–1991 Białoruś była republiką związkową ZSRR.