Wielka Brytania uznała Stany Zjednoczone za niepodległy kraj w 1783 roku. Pierwszy wysłannik dyplomatyczny George Hammond w randze ministra-plenipotenta przybył do ówczesnej stolicy USA Filadelfii w 1791 roku. Najtrudniejsze problemy uregulował tzw. "traktat Jaya" z 1794 roku. Od roku 1893 reprezentanci Zjednoczonego Królestwa w USA noszą tytuł ambasadora.
XVIII wiek
plenimpotenci i wysłannicy
XIX wiek
plenipotenci i wysłannicy
XX wiek
ambasadorowie
- Julian Pauncefote, baron Pauncefote (1889–1902, od 1893 jako ambasador)
- Sir Michael Henry Herbert (1902–1903)
- Sir Henry Mortimer Durand (1903–1906)
- James Bryce (1907–1913)
- Sir Cecil Spring-Rice (1913–1918)
- Rufus Isaacs, 1. hrabia Reading, później pierwszy markiz Reading (1918–1919)
- Edward Grey, 1. wicehrabia Grey of Fallodon (1919–1920)
- Sir Auckland Geddes (1920–1924)
- Sir Esme Howard, później pierwszy baron Howard of Penrith (1924–1930)
- Sir Ronald Lindsay (1930–1939)
- Philip Kerr, 11. markiz Lothian (1939–1940)
- Edward Wood, 3. wicehrabia Halifaksu, później pierwszy Earl of Halifax (1940–1946)
- Archibald Clark-Kerr, 1. baron Inverchapel (1946–1948)
- Sir Oliver Franks (1948–1952)
- Sir Roger Makins (1953–1956)
- Sir Harold Caccia (1956–1961)
- David Ormsby-Gore, 5. baron Harlech (1961–1965)
- Sir Patrick Dean (1965–1969)
- John Freeman (1969–1971)
- George Baring, 3. hrabia Cromer (1971–1974)
- Sir Peter Ramsbotham (1974–1977)
- Peter Jay (1977–1979)
- Sir Nicholas Henderson (1979–1982)
- Sir Oliver Wright (1982–1986)
- Sir Antony Acland (1986–1991)
- Sir Robin Renwick (1991–1995)
- Sir John Kerr (1995–1997)
XXI wiek
ambasadorowie
Linki zewnętrzne
Zobacz też
| Plenimpotenci |
|
|---|
| Ambasadorowie |
|
|---|
