W Warszawie mieściła się też Misja Wojskowa (Українська військова місія в Польщі), początkowo jako Sekcja Wojskowa przy Misji Dyplomatycznej (Військова секція при Дипломатичній місії УНР в Польщі) (1919–1920), później wyodrębniona, samodzielna (1920–), z siedzibą w hotelu Saskim przy ul. Koziej 8 (1919–1920) i przy ul. Długiej 29 (1920). W 1920 włączono do niej dotychczas samodzielną Misję ds. Organizacji Pomocy Jeńcom i Internowanym w Polsce (Місія для організації допомоги військовополоненим та інтернованим у Польщі). W ostatnim okresie przemianowana na Ukraińską Wojskową Komisję Likwidacyjną w RP (Українська військова ліквідаційна комісія) (1920–1921). Na jej bazie powstała cywilna instytucja Ukraińska Komisja Likwidacyjna ds. Jeńców i Internowanych w Rzeczypospolitej Polskiej (Українська військова ліквідаційна комісія у справах полонених і інтернованих в. Речі Посполитій Польській) (1921–1923)[10].
Po utworzeniu ZSRR ich zadania przejęły placówki dyplomatyczno-konsularno-handlowe tego kraju.
Po powstaniu w 1991 niepodległej Ukrainy, w Polsce rozpoczął urzędowanie przedstawiciel dyplomatyczny tego kraju w randze „specjalnego wysłannika rządu”, tym samym nawiązując stosunki dyplomatyczne. W 1992 przedstawicielstwo podniesiono do rangi ambasady. Obecnie mieści się w zakupionym przez ZSRR od spadkobierców rodziny Wilskich budynku z 1937 (proj. Edward Zachariasz Eber) byłego Przedstawicielstwa Handlowego ZSRR (1946–1976) w al. Szucha 7 (1996–).
↑Jan Jacek Bruski: Między prometeizmem a realpolitik. II Rzeczpospolita wobec Ukrainy sowieckiej 1921–1926, Tow. Wyd. "Historia Iagellonica" Kraków 2010.
↑Досвід, куплений дорогою ціною…: українська дипломатія 1917–1926, Міністерство закордонних справ України, Державна архівна служба й Наукове товариство історії дипломатії та міжнародних відносин Києв 2020, katalog wystawy.
↑Liste du corps diplomatique à Varsovie en Juillet 1923.
↑На пути к общеевропейскому партнерству, 90 лет Торгпредства России в Польше, Targovaja Gazeta, 14 września 2011[1].
↑Andrij Rukkas: Powołanie i działalność organów przedstawicielstwa wojskowo-dyplomatycznego URL w Polsce (w latach 1919–1921), [w:] Ukraina i Polska: Drogi relacji międzypaństwowych: zbiór artykułów naukowych z okazji 100-lecja nawiązania polsko-ukraińskich stosunków dyplomatycznych, Instytut Polski w Kijowie, Towarzystwo Naukowe Historii Dyplomacji oraz Stosunków Międzynarodowych, Instytut Historii Ukrainy Narodowej Akademii Nauk Ukrainy Kijów 2019.
Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.