Alternatywa Ruch Społeczny

Alternatywa Ruch Społeczny

Skrót	ARS
Lider	Michał Janiszewski, Mariusz Olszewski, Daniel Podrzycki
Data założenia	18 marca 2001
Data rozwiązania	11 listopada 2001
Adres siedziby	al. Wyzwolenia 18, 00-570 Warszawa
Ideologia polityczna	lewica narodowa, narodowy katolicyzm
Poglądy gospodarcze	społeczna gospodarka rynkowa

Alternatywa Ruch Społeczny – koalicyjne ugrupowanie polityczne powstałe 18 marca 2001 w Warszawie na wybory parlamentarne w 2001. Ugrupowanie powstało z połączenia KPN-Ojczyzna (liderzy: Michał Janiszewski, Tomasz Karwowski, Janina Kraus) i grupy polityków wywodzących się z ZChN (m.in. Henryk Goryszewski i Mariusz Olszewski) oraz działaczy WZZ „Sierpień 80” (liderzy: Daniel Podrzycki, Bogusław Ziętek). ARS została też zarejestrowana jako partia polityczna (jej członkami zostali głównie aktywiści „Sierpnia 80”).

W Sejmie III kadencji ARS reprezentowana była przez koło poselskie Alternatywa, w którym zasiadali Michał Janiszewski, Tomasz Karwowski, Janina Kraus i Mariusz Olszewski (wszyscy wybrani zostali w 1997 z list Akcji Wyborczej Solidarność). Henryk Goryszewski (także wybrany z listy AWS) był wówczas posłem niezrzeszonym i pozostawał członkiem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego.

ARS z pozycji narodowo-katolickich przeszła na lewicowo-narodowe.

Alternatywa Ruch Społeczny krytykowała działalność rządu Jerzego Buzka. Opowiadała się przeciwko obecności Polski w Unii Europejskiej na warunkach dyktowanych przez Brukselę^[1] i w strukturach NATO, była także przeciwna bliskiej współpracy z USA.

Na listach wyborczych ARS znaleźli się kandydaci następujących partii:

• Konfederacja Polski Niepodległej – Ojczyzna
• Polska Partia Ekologiczna – Zielonych
• Biedota Polska
• Krajowe Porozumienie Emerytów i Rencistów Rzeczypospolitej Polskiej
• Narodowe Odrodzenie Polski
• Polskie Stronnictwo Ludowe Mikołajczykowskie
• Front Polski
• nieliczni członkowie partii (ZChN, SN, LPR, ChDRP, LP-ONP, SPRS), których większość członków startowała z innych komitetów.

Z koalicją związane były także Partia Victoria, partia Polski Ruch Uwłaszczeniowy oraz inne organizacje: Wolny Związek Zawodowy „Sierpień 80”, Polski Związek Zachodni, Związek Zawodowy Kontra, Sojusz Nowych Sił, Krajowe Porozumienie Samorządowe – Ojczyzna, Front Narodowo-Robotniczy czy Stowarzyszenie Nie dla Unii Europejskiej.

W wyborach 23 września 2001 uzyskała 54 266 głosów, tj. 0,42% i nie otrzymała mandatów parlamentarnych.

11 listopada 2001 przekształciła się w jednolitą partię polityczną – Alternatywa Partia Pracy, na której czele stanął Daniel Podrzycki z WZZ „Sierpień 80”, a wiceprzewodniczącymi zostali wówczas: Tomasz Karwowski (dotychczas KPN-Ojczyzna), Marek Toczek (dotychczas Front Polski) i Bogusław Ziętek (WZZ „Sierpień 80”). Sąd przerejestrował ARS na APP postanowieniem z 28 lutego 2002^[2]. Trzon nowej partii stanowili głównie działacze WZZ „Sierpień 80”, którzy wcześniej formalnie byli członkami partii ARS. Ponadto APP współtworzyły partie, takie jak KPN-Ojczyzna czy Front Polski. APP przemianowała się w 2004 na Polską Partię Pracy, zaś PPP w 2009 na PPP-Sierpień 80.

Przypisy

1. Leksykon politologii, pod red. A. Antoszewskiego i R. Herbuta, Wrocław 2004, s. 529.
2. Pozycja 3328. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 68/2002, 8 kwietnia 2002.

Zobacz też

• Partie polityczne w Polsce

Bibliografia

• Hasło w encyklopedii Onetu.