Urodził się w miejscowości Cunningham Plains w Nowej Południowej Walii. Jego rodzicami byli pasterz David Henry Campbell i Amelia Margaret z domu Breillat. Uczęszczał do szkoły Oaklands w Mittagong, po czym wstąpił na wydział medyczny Uniwersytetu Edynburskiego. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1892 roku. Przez kolejne lata pracował w Rainhill Asylum koło Liverpoolu, gdzie prowadził pionierskie badania nad cytoarchitektoniką kory mózgowej. W 1905 roku wydał klasyczną monografię podsumowującą te badania, po czym zrezygnował z posady i powrócił do Australii. Praktykował jako neurolog w Sydney. W Australii zajmował się głównie praktyczną neurologią, badał m.in. australijskie zapalenie mózgu.
Zmarł na chorobę nowotworową. Na jego cześć Australian Neuroscience Society od 1987 roku przyznaje za osiągnięcia w neurobiologii nagrodę jego imienia (A.W.Campbell Award)[1].
Wspominany był jako dobry mówca, oficjalny w prywatnych kontaktach, ale obdarzony „sympatycznie sardonicznym” poczuciem humoru[2].
Wybrane prace
Henry Head, Alfred Walter Campbell. The pathology of herpes zoster and its bearing on sensory localisation. John Bale, Sons and Danielsson, 1900
↑von Bonin G. Alfred Walter Campbell (1868-1937) W: Webb Haymaker (ed.): The Founders of Neurology. One Hundred and Thirty-Three Biographical Sketches. Prepared for the Fourth International Neurological Congress in Paris by Eighty-Four Authors. Springfield: C.C.Thomas, 1953, s. 16-18
