Aleksiej Adżubej
Алексей Иванович Аджубей
Aleksiej Adżubej, Max Jakobson i Andriej Sacharow (1963)
|
| Data i miejsce urodzenia
|
9 stycznia 1924
Samarkanda
|
| Data i miejsce śmierci
|
19 marca 1993
Moskwa
|
| Zawód, zajęcie
|
dziennikarz
|
| Odznaczenia
|
|
|
|
Aleksiej Iwanowicz Adżubej (ros. Алексей Иванович Аджубей; ur. 9 stycznia 1924 w Samarkandzie, zm. 19 marca 1993 w Moskwie) – radziecki dziennikarz i działacz polityczny, zięć Nikity Chruszczowa.
Życiorys
Był redaktorem naczelnym gazet «Komsomolskaja prawda» (1957–1959) i «Izwiestija» (1959–1964).
W 1964 wraz z grupą innych dziennikarzy przebywał w RFN na zaproszenie redakcji gazet zachodnioniemieckich. Zdaniem części historyków w trakcie pobytu w rozmowach powoływał się na swojego teścia, Chruszczowa, obiecując ustępstwa terytorialne ze strony Polski i zgodę na zjednoczenie Niemiec w zamian za wystąpienie ze struktur NATO. Przekazanie taśm z nagranymi wypowiedziami Adżubeja wewnątrzpartyjnej opozycji wobec Chruszczowa w KPZR miało przyczynić się do zmian na stanowiskach partyjnych (I sekretarzem został Leonid Breżniew)[1]. Adżubej zdementował te twierdzenia dowodząc, że nie znając niemieckiego nie wypowiadał tego typu słów, a cała sprawa była prowokacją ukartowaną przez zwolenników Breżniewa, w tym Jurija Andropowa mającą po fakcie uzasadnić przejęcie władzy. Taśmy z nagraniem zaś zostały sfabrykowane po jego powrocie z RFN[2].
Swoje wspomnienia opublikował w książce wydanej w Polsce pod tytułem Tamte dziesięć lat. Dlaczego Chruszczow musiał odejść?[3]
Został pochowany na Cmentarzu Wwiedieńskim w Moskwie[4].
Przypisy
