Aleksandra z Lubomirskich Potocka

Aleksandra Potocka

Portret pędzla Anny Rajeckiej z 1789
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina	Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża
Data urodzenia	1760
Data i miejsce śmierci	19 marca 1831 Kraków
Ojciec	Stanisław Lubomirski
Matka	Izabela Czartoryska
Mąż	Stanisław Kostka Potocki
Dzieci	Aleksander Stanisław Potocki

Aleksandra z Lubomirskich Potocka herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 1760, zm. 19 marca 1831 w Krakowie) – córka Stanisława Lubomirskiego i Izabeli Lubomirskiej, od 1776 r. żona Stanisława Kostki Potockiego, matka Aleksandra Stanisława Potockiego.

Założycielka parku romantycznego w Morysinie i fundatorka położonych w nim budowli (pałacyk z rotundą, oraculum). Po śmierci męża w 1821 r. kontynuowała podjęte przez niego zabiegi na dworze carskim na rzecz utworzenia z dóbr wilanowskich ordynacji, między innymi dla zabezpieczenia trwania wilanowskiej kolekcji dzieł sztuki.

W 1836 wraz z mężem została upamiętniona symbolicznym nagrobkiem w formie mauzoleum, wystawionym przez syna w Wilanowie^[1].

Przypisy

1. Wojciech Fijałkowski: Wilanów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 103.

Linki zewnętrzne

• Biogram na stronie Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie