Święta Aleksandra z Galacji (zm. ok. 300[1] lub ok. 310)[2] – męczennica chrześcijańska i święta Kościoła katolickiego i prawosławnego.
Żywot
Aleksandra pochodziła z Ancyry w Galacji (obecnie: Ankara w Turcji)[1] lub według innej tradycji z tureckiego Amizos[2]. Poniosła śmierć męczeńską za czasów cesarza Dioklecjana[3]. Jak podaje legenda miała zginąć, wraz z sześcioma innymi dziewicami (Klaudią, Eufrazją, Matroną, Julianną, Eufemią i Teodozją)[2], utopiona w grzęzawiskach znajdujących się wokół swego miasta rodzinnego. Karę tę wymierzył dziewczętom miejscowy zarządca za to, że odmówiły wzięcia udziału w procesji z posążkami Artemidy i Ateny[1]. Według innej wersji po torturach zginęły w rozpalonym piecu[2].
Z losem dziewcząt wiąże się jeszcze jedna męczeńska śmierć. Chodzi o Teodota, który w nocy wydobył z wody ciała dziewic, aby im sprawić chrześcijański pogrzeb. Zdradzony przez sąsiadów został okrutnie umęczony i ścięty. Na koniec ciała wszystkich męczenników spalono.
Wspomnienie liturgiczne św. Aleksandry i Towarzyszek obchodzone jest 20 marca[1][2].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
