Aleksandra Kurzak

Aleksandra Kurzak

Data i miejsce urodzenia	7 sierpnia 1977 Brzeg Dolny
Typ głosu	sopran
Gatunki	opera
Zawód	solistka operowa
Aktywność	od 1998
Wydawnictwo	Decca Classics[1]
Odznaczenia
Strona internetowa

Aleksandra Małgorzata Kurzak (ur. 7 sierpnia 1977 w Brzegu Dolnym^[2]) – polska śpiewaczka (sopran), solistka operowa.

Życiorys

Rodzina i edukacja

Córka śpiewaczki Jolanty Żmurko i waltornisty Ryszarda Kurzaka^[3].

Ukończyła Szkołę Muzyczną im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu w klasie skrzypiec, Wydział Wokalny Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu^[4]. W 2009 uzyskała dyplom doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej: wokalistyka^[5].

Kariera zawodowa

W 1998 zwyciężyła w finale Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki^[6]. Po konkursie otrzymała stypendium Fundacji Crescendum Est – Polonia Aleksandra Gudzowatego, dzięki czemu wyjechała do Niemiec, gdzie doskonaliła swój warsztat^[7]. Z powodzeniem startowała również w konkursach wokalnych w Helsinkach, Barcelonie, Kantonie i Hamburgu^[8].

Podczas udziału w konkursie Operalia Plácinda Dominga została dostrzeżona przez Petera Mario Katona, dyrektora obsady w The Royal Opera House w Londynie, który od tamtej pory polecał ją innym reżyserom^[9]. W 1999 zadebiutowała na scenie operowej rolą Zuzanny w Weselu Figara Mozarta w Operze Wrocławskiej^[5]. W 2001 zadebiutowała w Operze Narodowej w Warszawie rolą Hanny w Strasznym dworze^[10]. W latach 2001–2007 była solistką Międzynarodowego Studia Operowego przy Staatsoper w Hamburgu^[11]. W 2004 zadebiutowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku rolą Olimpii w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha^[5][12]. Od 2007 występowała również m.in. w The Royal Opera House w Londynie, Bayerische Staatsoper w Monachium, Operze Wiedeńskiej, Teatro alla Scala w Mediolanie, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Opéra Bastille w Paryżu i Arena di Verona^[13]. W 2013 została ambasadorką Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki^[14]. W 2015 za rolę Fiorilli w Turku we Włoszech wystawianym w The Royal Opera House otrzymała International Opera Award w kategorii Readers’ Award oraz Bachtrack Opera Award dla najlepszej śpiewaczki sezonu^[15].

Jest bohaterką dwóch książek autobiograficznych: „Si, Amore” (2015; wywiad rzeka, przeprowadzony przez Aleksandra Laskowskiego)^[16][17] i „Dobrissimo! Opera od kuchni” (2022; wywiad rzeka Marzeny Rogalskiej, uzupełniony o ulubione przepisy kulinarne śpiewaczki)^[18].

Życie prywatne

W 2000 po raz pierwszy wyszła za mąż, jednak małżeństwo zakończyło się rozwodem po 10 latach^[19][20]. W 2012 podczas prób do premiery opery Napój miłosny w The Royal Opera House w Londynie poznała tenora Roberto Alagnę, za którego wyszła 16 listopada 2015 we Wrocławiu po dwóch latach związku^[19][4][21]. Mają córkę Malènę (ur. 2014)^[22].

Role

• Aspasia w Mitridates, król Pontu Mozarta w The Royal Opera House w Londynie (2005)^[23];
• Kleopatra w Juliuszu Cezarze Haendla w Staatsoper w Hamburgu (2005) oraz w Bayerische Staatsoper w Monachium (2005/06);
• Adela w Zemście nietoperza Johanna Straussa II w Staatsoper w Hamburgu (2004–2006) oraz w Bayerische Staatsoper w Monachium (2005–2008),
• Norina w Don Pasquale Donizettiego w The Royal Opera House w Londynie (2006) oraz w Teatro Massimo w Palermo (2007)^[24];
• Adina w Napoju miłosnym Donizettiego w The Royal Opera House w Londynie (2007, 2012, 2017), Staatsoper w Wiedniu (2011), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (2013) oraz w Bayerische Staatsoper w Monachium (2014);
• Gilda w Rigoletcie Verdiego w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2009), Teatro alla Scala w Mediolanie (2010), The Royal Opera House w Londynie (2014) oraz w Staatsoper w Wiedniu (2015)^[25];
• Ännchen w Wolnym strzelcu Webera na Festiwalu w Salzburgu (2007);
• Blonda w Uprowadzeniu z seraju Mozarta w Lyric Opera of Chicago (2009) oraz w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2008);
• Maria w Córce pułku Donizettiego w Staatsoper w Wiedniu (2013) oraz w Teatro Real w Madrycie (2014)^[26];
• Zuzanna w Weselu Figara Mozarta w The Royal Opera House w Londynie (2007) oraz w Staatsoper w Wiedniu (2012);
• Fiorilla w Turku we Włoszech Rossiniego w Bayerische Staatsoper w Monachium (2009) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2010, 2015);
• Małgosia w Jasiu i Małgosi Humperdincka w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2011, 2014);
• Olimpia w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2004)^[12];
• Rosina w Cyruliku sewilskim Rossiniego w Staatsoper w Wiedniu (2008) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2011);
• Łucja w Łucji z Lammermooru Donizettiego w Seattle Opera (2010) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2016);
• Violetta Valery w Traviacie Verdiego w Operze Narodowej w Warszawie (2009), Staatsoper w Wiedniu (2013), Opéra Bastille w Paryżu (2018), Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2020) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2020);
• Mimi w Cyganerii Pucciniego w Staatsoper Unter den Linden (2016/17);
• Micaëla w Carmen Bizeta w Opera Bastille w Paryżu (2017) oraz w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2019)^[27];
• Liù w Turandot Pucciniego w The Royal Opera House w Londynie (2017), Staatsoper w Wiedniu (2018) i Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2022)^[28];
• Nedda w Pajacach Leoncavalliego w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2018), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (2019), Arena di Verona (2021) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2022)^[29];
• Desdemona w Otello Verdiego w Staatsoper w Wiedniu (2018) oraz w Opera Bastille (2019)^[30];
• Elisabetta di Valois w Don Carlo Verdiego w Opéra Bastille w Paryżu (2019)^[31];
• Santuzza w Rycerskości wieśniaczej Mascagniego w Arena di Verona (2021) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2022)^[29];
• Musetta w Cyganerii Pucciniego w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2006, 2022)^[32].

Dyskografia

Rok	Tytuł	Pozycja na liście	Certyfikat
		POL
2010	Chopin: Songs (oraz Mariusz Kwiecień, Nelson Goerner) Data: 5 listopada 2010[33] Wydawca: Fryderyk Chopin Society	—	POL: złota płyta[34]
2011	Gioia! Data: 12 sierpnia 2011[35] Wydawca: Decca Classics/Universal Music	8[36]	POL: platynowa płyta[37]
2012	Hej, kolęda! (oraz Sebastian Karpiel-Bułecka) Data: 13 listopada 2012[38] Wydawca: Universal Music Polska	16[39]	POL: złota płyta[34]
2013	Bel Raggio (oraz Sinfonia Varsovia pod dyr. Pier Giorgio Morandi) Data: 16 kwietnia 2013 (Polska), 3 czerwca 2013 (świat)[40] Wydawca: Decca Classics (Universal Music)	50[41]
2018	Puccini in Love (oraz Roberto Alagna i Sinfonia Varsovia pod dyr. Riccardo Frizza)
„—” pozycja nie była notowana.

Nagrody

• 1998: I Nagroda na V Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym w Dusznikach-Zdroju.
• 1998: Nagroda Specjalna na Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym w Dusznikach-Zdroju.
• 1998: I Nagroda na III Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie.
• 1998: Nagroda Specjalna na III Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie w kategorii najlepszy debiut roku.
• 1999: Nagroda Specjalna Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Mirjam Helin w Helsinkach.
• 2000: Nagroda Mozarteum w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Francisco Vinasa w Barcelonie
• 2000: Nagroda Publiczności w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Francisco Vinasa w Barcelonie
• 2002: III Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Kantonie
• 2000: I Nagroda w Konkursie im. Elise Meyer w Hamburgu.
• 2000: Nagroda Milenijna Prezydenta Wrocławia.
• 2000: Wrocławska Nagroda Muzyczna.
• 2002: Laureatka Brązowej Iglicy.
• 2010: Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego^[42]
• 2013: Laureatka Wiktory 2012 w kategorii Gwiazda Piosenki i Estrady^[43]
• 2015: Złoty Krzyż Zasługi^[44][45]
• 2018: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[46]
• 2019: „Złota Muszka" - Nagroda im. Bogusława Kaczyńskiego^[47]

Źródło:^[2].

Przypisy

1. Polska sopranistka na kontrakcie Decca Classics. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-14)]. (pol.).
2. Małgorzata Kosińska: Aleksandra Kurzak. culture.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
3. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 37–38, 133, 141.
4. Relacje międzyludzkie i życie codzienne - kobieta.pl [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-22]  (pol.).
5. AleksanderA. Laskowski AleksanderA., Si, Amore . Brak numerów stron w książce
6. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 41, 312–313, 371.
7. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 313.
8. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 41.
9. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 42–44, 64.
10. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 372.
11. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 42, 379.
12. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 44.
13. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 88, 174, 242–243, 393.
14. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 373.
15. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 156.
16. „Si, Amore” wywiad z Aleksandrą Kurzak [online], lifeandmore.pl [dostęp 2024-04-22]  (pol.).
17. Aleksander Laskowski, Si, Amore. Aleksandra Kurzak [online], com.pl [dostęp 2024-04-22]  (pol.).
18. Dobrissimo! Opera od kuchni | Rogalska Marzena Kurzak Aleksandra (książka) - Księgarnia znak.com.pl [online], znak.com.pl [dostęp 2024-04-22]  (pol.).
19. Aleksandra Kurzak: Miłość w operze - Newsy - Polki.pl [online], pl/zycie-gwiazd/newsy,aleksandra-kurzak-milosc-w-operze,10037664,artykul.html [dostęp 2024-04-22]  (pol.).
20. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 137, 313.
21. Aleksandra Kurzak: Na sianie i w filharmonii - rp.pl [online], rp.pl [dostęp 2024-04-22]  (pol.).
22. Mat: Malena, córka Aleksandry. [w:] www.wroclaw.pl Oficjalny portal internetowy Wrocławia [on-line]. 2014-01-30 aktualizacja 2014-01-31. [dostęp 2014-08-28].
23. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 107.
24. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 107, 115.
25. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 47, 83, 88, 96.
26. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 361.
27. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 287.
28. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 328–329.
29. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 242–243.
30. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 352.
31. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 393.
32. Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 262, 264.
33. Chopin: Songs / Kurzak, Kwiecien, Goerner Chopin / Kurzak / Kwiecien / Goerner. arkivmusic.com. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2019-01-04)]. (ang.).
34. ZPAV: złote płyty 2013. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
35. Aleksandra Kurzak – „Gioia!”. universalmusic.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
36. OLiS – sprzedaż w okresie 15.08.2011 – 21.08.2011. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
37. ZPAV: platynowe płyty 2012. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
38. Aleksandra Kurzak, Sebastian Karpiel-Bułecka – „Hej, kolęda!”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (pol.).
39. OLiS – sprzedaż w okresie 12.11.2012 – 18.11.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
40. Aleksandra Kurzak – „Bel Raggio”. deccaclassics.com. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
41. OLiS – sprzedaż w okresie 01.04.2013 – 07.04.2013. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
42. Doroczne Nagrody Ministra wręczone. mkidn.gov.pl. [dostęp 2016-11-14].
43. Wiktory 2012 rozdane!. tvp.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
44. M.P. z 2015 r. poz. 845.
45. Odznaczenia dla twórców i mecenasów kultury. prezydent.pl. [dostęp 2016-11-14].
46. Aleksandra Kurzak otrzymała Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. dzieje.pl, 2018-06-30. [dostęp 2018-07-01].
47. Nagroda przyznawana przez Orfeo Fundacja im. Bogusława Kaczyńskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wokalistyki operowej i propagowanie najwyższych wartości kultury muzycznej na świecie.

Bibliografia

• Marzena Rogalska, Aleksandra Kurzak: Dobrissimo! Opera od kuchni. Wydawnictwo Znak, 2022. ISBN 978-83-240-6567-7.

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000383095983
• VIAF: 267549609
• LCCN: no2011184806
• GND: 1015575692
• BnF: 16553761r
• SUDOC: 251465373
• NKC: xx0142003
• PLWABN: 9810654077205606
• NUKAT: n2010141100

Encyklopedie internetowe:

• ETP: 27326