Aleksandr Iwanowicz Oparin (ros. Алекса́ндр Ива́нович Опарин; ur. 18 lutego?/2 marca 1894 w Ugliczu, zm. 21 kwietnia 1980 w Moskwie) – rosyjski biochemik i badacz roślin, absolwent i wykładowca Uniwersytetu Moskiewskiego, dyrektor Instytutu Biochemii Akademii Nauk ZSRR, znany przede wszystkim ze swoich teorii na temat powstania życia[1].
Odkrycia
Oparin postulował, że komórki wywodzą się z samoistnie formujących się koloidowych skupisk materii organicznej, tzw. koacerwatów[2]. Uzupełniło to lukę w teorii powstania życia, jaka istniała pomiędzy formowaniem się materii organicznej z nieorganicznej a ewolucją prymitywnych komórek. Uważał, że życie ewoluowało w trzech etapach:
- Ewolucja chemiczna, czyli powstawanie pod wpływem wyładowań elektrycznych prostych związków organicznych, np. aminokwasów, z dostępnych w atmosferze prostych związków nieorganicznych[3],
- Ewolucja molekularna, czyli powstawanie układów nadcząsteczkowych, np. koacerwatów[2],
- Ewolucja biologiczna, czyli powstawanie pierwszych organizmów zdolnych do reprodukcji w oparciu o własną informację genetyczną[4].
Odznaczenia
Uhonorowany tytułami i odznaczeniami[1]:
Przypisy
- ↑ a b Антон Бочаров: Опарин Александр Иванович. Герои страны. [dostęp 2018-10-18]. (ros.).
- ↑ a b Aleksander I. Oparin: Powstanie życia na Ziemi. Józef Nowicki (tłum.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 135–167. OCLC 749300052.
- ↑ Aleksander I. Oparin: Powstanie życia na Ziemi. Józef Nowicki (tłum.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 99–134. OCLC 749300052.
- ↑ Aleksander I. Oparin: Powstanie życia na Ziemi. Józef Nowicki (tłum.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 168–203. OCLC 749300052.