Aleksander Willner

Aleksander Willner
Pełne imię i nazwisko

Aleksander Józef Willner

Data urodzenia

19 października 1895

Data i miejsce śmierci

30 maja 1956
Zabrze

Prezydent Sosnowca
Okres

od 14 stycznia 1930
do 29 września 1930

Poprzednik

Kazimierz Jarża

Następca

Wincenty Kuźniak

Prezydent Katowic
Okres

od 12 grudnia 1946
do 23 marca 1950

Poprzednik

Zenon Tomaszewski

Następca

Stefan Krużel

Aleksander Willner (ur. 19 października 1895, zm. 30 maja 1956 w Zabrzu) – polski polityk, w 1930 prezydent Sosnowca i w okresie 1946–1950 prezydent Katowic.

Życiorys

Aleksander Willner urodził się 19 października 1895 roku[1][2].

14 stycznia 1930 roku został prezydentem Sosnowca. Zastąpił on na tym stanowisku Kazimierza Jarżę, który popełnił samobójstwo. Aleksander Willner pełnił swoją funkcję do 29 września tego samego roku, po czym w mieście powołano zarząd komisaryczny – pierwszym komisarycznym prezydentem Sosnowca został Wincenty Kuźniak[3][4].

Po zakończeniu II wojny światowej, po siedmiu latach tułaczki wrócił do Polski z Palestyny pierwszym transportem Polaków powracających z Bliskiego Wschodu[5].

Aleksander Willner został wybrany na prezydenta Katowic 12 grudnia 1946 roku. Zastąpił on na tym stanowisku skompromitowanego Zenona Tomaszewskiego vel Sobotę, który złożył rezygnację 31 maja 1946 roku. Negocjacje dotyczące wyboru nowego włodarza miasta okazały się długotrwałe, a w tym czasie obowiązki prezydenta pełnił w pełni popierany przez Polską Partię Robotniczą Stanisław Garwiński[6].

W trakcie swojej prezydentury 24 kwietnia 1949 roku dokonał uroczystego otwarcia budynku szkoły tzw. „jedenastolatki” – późniejszego X Liceum Ogólnokształcącego im. I.J. Paderewskiego w Katowicach[7], oddano do użytku przedłużoną linię tramwajową do Brynowa, a także rozpoczęto budowę Pałacu Młodzieży i pierwszego w Polsce Powszechnego Domu Towarowego[8]. Aleksander Willner jako prezydent Katowic publikował również teksty o charakterze propagandowym na łamach Trybuny Robotniczej[9]. Funkcję prezydenta Katowic pełnił do 23 marca 1950 roku[10].

Pełnił on także funkcję dyrektora budowy zbiornika Goczałkowickiego[1].

Aleksander Willner zmarł 30 maja 1956 roku w Zabrzu[1][2].

Przypisy

  1. a b c Lista haseł. W – Wiś, Warszawa: Zakład Polskiego Słownika Biograficznego Instytutu Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN, 2023, s. 197 [dostęp 2024-08-10] (pol.).
  2. a b Birgit SCHMIDT's Family Tree. Aleksander Willner. gw.geneanet.org. [dostęp 2024-08-10]. (ang.).
  3. Prezydenci Sosnowca: od Sofronowa do Chęcińskiego. sosnowiec.naszemiasto.pl, 2014-12-26. [dostęp 2024-08-10]. (pol.).
  4. Prezydenci Sosnowca. wikizaglebie.pl, 2022-06-13. [dostęp 2024-08-10]. (pol.).
  5. Specjalny reportaż radiowy, „Gazeta Robotnicza” (197), Katowice, Chorzów: Wojewódzki Komitet Robotniczy, 18 lipca 1946, s. 6 [dostęp 2024-08-10] (pol.).
  6. Adam Dziuba, W nowych realiach politycznych (do 1947 roku), [w:] Antoni Barciak, Ewa Chojecka, Sylwester Fertacz (red.), Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo, t. 1, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2012, s. 425, ISBN 978-83-87727-24-6 (pol.).
  7. X Liceum Ogólnokształcące im. I.J. Paderewskiego Akademickie w Katowicach: Z historii szkoły. www.xlo.pl. [dostęp 2024-08-10]. (pol.).
  8. Kamil Nowak, Przemysław Stanios, Złodziej, ksiądz i dobrzy gospodarze. Włodarze Katowic w ciągu 150 lat życia miasta, „Górnoślązak” (4-5(7)), Katowice: Związek Górnośląski, 2015, s. 9, ISSN 2391-5331 [dostęp 2024-08-10] (pol.).
  9. Adam Dziuba, Plan trzyletni w województwie śląskim. Przygotowania do „budowy fundamentów socjalizmu”, „Komunizm: system – ludzie – dokumentacja” (11), Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Towarzystwo Nauki i Kultury „Libra”, 2022, s. 197, ISSN 2299-890X [dostęp 2024-08-10] (pol.).
  10. Przemysław Nadolski, Jacek Siebel, Joanna Tofilska, Sołtysi, wójtowie, burmistrzowie, przewodniczący rad, prezydenci, [w:] Antoni Barciak, Ewa Chojecka, Sylwester Fertacz (red.), Katowice. Środowisko, dzieje, kultura, język i społeczeństwo, t. 2, Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2012, s. 752, ISBN 978-83-87727-29-1 (pol.).

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!