Tablica nagrobna Łucji i Aleksandra Szymańskich, cmentarz Wilkowyja w Rzeszowie, fot. Małgorzata Szymańska
W czasie okupacji niemieckiej należał do Oddziału Dyspozycyjnego „DW” Komendy Obwodu AKPrzemyśl „Polana”. Jako 15-letni uczeń drugiej klasy Liceum Handlowego został aresztowany 20 września 1943 r. za roznoszenie nielegalnej prasy i przenoszenie meldunków między dowódcami placówek ZWZ-AK na odcinku Przeworsk-Jarosław-Przemyśl[3], przetransportowany do więzienia w Tarnowie, skąd trafił do KL Auschwitz, gdzie otrzymał nr 153401; pracował przy rowach melioracyjnych[3]. Pod koniec 1943 r. – po dwóch miesiącach pobytu w KL Auschwitz – przeniesiony do KL Mauthausen-Gusen, gdzie pracował początkowo w kamieniołomach Gusen, a później w fabryce Messerschmitta (Drogę z Mauthausen do Gusen – obozu pracy przymusowej, gdzie więźniowie pracowali w kamieniołomach – przebyliśmy tylko w bieliźnie i drewnianych trepach, był to początek grudnia, temperatura spadła do minus 10 stopni C, a szliśmy przez Alpy. Znowu przeszliśmy przez łaźnię, otrzymaliśmy numery i przydział do pracy. Zostałem skierowany do kamieniołomów, skąd mało kto wracał żywy. Pracowałem tam tylko przez miesiąc. Dzięki pomocy oficera rez. Kazimierza Strusia zostałem przeniesiony do pracy w fabryce Messerschmitta i zajmowałem się przygotowywaniem kadłubów do produkcji samolotów. Pracowaliśmy dwanaście godzin na dobę[3]). W KL Mauthausen-Gusen przebywał aż do wyzwolenia 5 maja1945 r.[4] Był członkiem Okręgu PodkarpackiegoŚZŻAK od założenia w 1990 r.[5] Pełnił obowiązki Prezesa Okręgu od 1995 r. do października 2017[6]. 1 lipca2015 r. mianowany na stopień majora[7].
↑ abcStrona Okręgu Podkarpackiego ŚZŻAK. akrzeszow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-18)]., rozmowa z A. Szymańskim przeprowadzona przez Agnieszkę Iwaszek, dostęp 18.11.2016 r., g. 2:19
