Aleksander J. Szkuta (ur. 27 lutego 1924 w Zamościu, zm. 16 lutego 2008 w Londynie) – polski historyk emigracyjny, badacz dziejów najnowszych.
Życiorys
W okresie II wojny światowej członek ZWZ; deportowany do ZSRR, następnie żołnierz Armii Andersa, uczestnik walk we Włoszech. Po 1945 roku pozostał na emigracji. Absolwent historii Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie (mgr 1959 – Polityka brytyjska wobec spawy polskiej podczas I wojny światowej (1914–1918). Wykładowca historii na Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. W latach 1987–2005 był prezesem Polskiego Towarzystwa Historycznego w Wielkiej Brytanii. Współpracował z pismem „Teki Historyczne” (redaktor ostatniego rocznika pisma w 2004).
Wybrane publikacje
- Kierownictwo obozu niepodległościowego na obczyźnie, 1945-1990, praca zbiorowa, red. Aleksander Szkuta, Londyn: Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie 1996.
- Wysiłek zbrojny w II wojnie światowej, pod red. Stanisława Biegańskiego i Aleksandra Szkuty, Londyn: Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie 1988.
Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
- Rafał Stobiecki, Klio na wygnaniu. Z dziejów polskiej historiografii na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii po 1945 r., Poznań 2005.
- Zbigniew Andrzej Judycki, Polski Uniwersytet na Obczyźnie. Słownik biograficzny pracowników naukowych, Londyn 2008, s. 91.
Linki zewnętrzne
