Studiował w Tybindze i Genewie, następnie odbył kilka podróży po Europie. W 1676 jako swoją rezydencję wybrał Saalfeld, ale w wyniku podziału księstwa między siebie i sześciu braci otrzymał w 1680 jego część z Coburgiem[1].
W 1691, po śmierci starszego brata Fryderyka został seniorem książąt saskich z ernestyńskiej linii Wettynów. Z powodu dużych wydatków na wojsko i budownictwo, wpadł w długi[1].
Zmarł nie pozostawiając potomków. O dziedzictwo po nim rozgorzał spór pomiędzy licznymi krewnymi[1].
Rodzina
Pierwszą żoną Albrechta była od 1676 Maria Elżbieta (1638–1687), córka księcia Brunszwiku-WolfenbüttelAugusta. Para miała tylko jedno dziecko, syna Ernesta Augusta (1677–1678). Po śmierci Marii Elżbiety, w 1688 Albrecht poślubił Zuzannę Elżbietę Kempinski (Kempinzky) (1643/1648–1717), która otrzymała od cesarza tytuł hrabiowski. To małżeństwo było bezdzietne[1][2].
Przypisy
↑ abcdefAugust Beck: Albrecht. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 1. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1875, s. 318–319.