W latach 2008–2013 przewodniczyła radzie dyrektorów Instytutu Ochrony Radiologicznej i Bezpieczeństwa Jądrowego (IRSN). W 2011 została prezesem Narodowego Instytutu do spraw Raka (INCa), a w 2016 stanęła na czele Haute Autorité de santé, instytucji publicznej zajmującej się implementacją i rozpowszechnianiem wytycznych związanych z opieką zdrowotną[4].
W maju 2017 w nowo powołanym gabinecieÉdouarda Philippe’a objęła stanowisko ministra solidarności i zdrowia[5]. Pozostała na tej funkcji również w utworzonym w czerwcu 2017 drugim rządzie tegoż premiera[6]. Dołączyła później do prezydenckiego ugrupowania La République en marche[7]. 16 lutego 2020 podała się do dymisji ze stanowiska ministra w związku z ubieganiem się o stanowisko mera Paryża w wyborach lokalnych zaplanowanych na marzec 2020[8]. Przegrała w drugiej turze tych wyborów[9].
W styczniu 2021 powołana na funkcję specjalnego wysłannika dyrektora generalnego Światowej Organizacji Zdrowia w Genewie, w związku z czym ogłosiła wycofanie się z działalności politycznej i złożenie uzyskanego w 2020 mandatu radnej 17. dzielnicy Paryża[10].
Życie prywatne
Urodziła się w rodzinie Żydów; jej ojciec pochodził z Łodzi. Oboje rodzice przetrwali Holocaust. Jej pierwszym mężem był Pierre-Francois Veil, syn Simone Veil[11].
Drugim mężem Agnès Buzyn został Yves Lévy, profesor medycyny, specjalizujący się w badaniach nad AIDS. Pełnienie przez niego funkcji dyrektora generalnego instytutu Inserm, głównej państwowej instytucji odpowiadającej za badania medyczne we Francji, w kontekście objęcia stanowiska ministra zdrowia przez jego żonę spotkało się z zarzutami konfliktu interesów i braku transparentności[12].