Urodził się 23 kwietnia 1509 roku w Évorze, jako syn Manuela I Szczęśliwego i Marii Aragońskiej[1]. Jego braćmi byli m.in.: Jan, Ludwik, Henryk, Edward i Michał (brat przyrodni), a siostrami m.in.: Izabela, Beatrycze i Maria (siostra przyrodnia). Studiował grekę i łacinę, a po zakończeniu nauki został protonotariuszem apostolskim[1]. 9 września 1516 roku został wybrany biskupemGuardy, uzyskując dyspensę z powodu nieosiągnięcia wieku kanonicznego 30 lat[1]. 1 lipca 1517 roku papież kreował go kardynałem, pod warunkiem że promocja zacznie obowiązywać z chwilą ukończenia przez Afonso osiemnastego roku życia. Dwa lata później został przeniesiony do diecezji Viseu, ponownie z dyspensą ze względu na wiek[1]. W 1523 roku został arcybiskupem Évory[2]. Nominacja na kardynała diakona zaczęła obowiązywać 6 lipca 1525 roku, kiedy to otrzymał diakonię Santa Lucia in Septisolio[2]. 13 sierpnia 1535 roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny Santi Giovanni e Paolo[2]. Zmarł 16 kwietnia 1540 roku w Lizbonie[1].
Przypisy
↑ abcdeAfonso de Portugal. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-01-21]. (ang.).