Adeliza z Lowanium (ur. 1103–1106, zm. 24 marca 1151) – księżniczka dolnolotaryńska z dynastii lowańskiej, królowa Anglii w latach 1121–1135 jako druga żona Henryka I[1].
Córka Gotfryda Brodatego, księcia Dolnej Lotaryngii i hrabiego Lowanium, pochodząca z jego pierwszego małżeństwa z Idą[1]. Po śmierci Henryka I, z którym nie doczekała się potomstwa[2], poślubiła Wilhelma de Albini, hrabiego Lincoln, późniejszego hrabiego Arundel, z którym miała ośmioro[1] lub siedmioro dzieci[3].
Przypisy
- ↑ a b c Przemysław Jaworski: Królowe i królowie Wielkiej Brytanii. Od Egberta do Elżbiety II – wszyscy władcy Wielkiej Brytanii. Gdynia: Wydawnictwo Novae Res, 2018, s. 130–131.
- ↑ Jerzy Zdzisław Kędzierski: Dzieje Anglii do roku 1483. Wrocław – Warszawa – Kraków: Ossolineum, 1966, s. 218.
- ↑ John Horace Round: Adeliza of Louvain. W: Leslie Stephen, Sidney Lee (red.): Dictionary of National Biography. T. I: Abbadie - Anne. London: Smith, Elder, and Co., 1885.
Królowe Anglii | Dynastia normandzka |
|
---|
Plantageneci |
|
---|
Lancasterowie |
|
---|
Yorkowie |
|
---|
Tudorowie |
|
---|
Stuartowie |
|
---|
|
---|