Łubieńska prowadziła w Warszawie ożywione życie towarzyskie i rodzinne, ale nigdy nie wyszła za mąż. Wychowywała kuzynkę, córkę Henryka Łubieńskiego i Ireny z Potockich. Opiekowała się także ociemniałym ojcem[2].
Zmarła w wieku 89 lat. Pochowana jest w „Grobie Rodziny Generała Łubieńskiego” na Cmentarzu Powązkowskim. Nagrobek artystki zdobi jej płaskorzeźbiony portret[2][3].
Działalność artystyczna
Łubieńska była rysowniczką amatorką i graficzką, współpracowniczką zakładu litografii Banku Polskiego[1]. Litografie wykonywała na podstawie własnych rysunków[2].
W 1842 roku Łubieńska wydała Krótki opis Buska i jego okolic[4] z własnymi grafikami. Artystka z powodów zdrowotnych odwiedzała bowiem różne uzdrowiska, między innymi właśnie Busko[2].
↑ abAleksandra Bernatowicz, Potocka Laura, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 7, red. Urszula Makowska, Warszawa 2003, s. 438.
↑ abcdefAnna Grochala, Laura Potocka, [w:] Artystki polskie. Katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, red. Agnieszka Morawińska, Warszawa 1991, s. 268-269.
↑Por. fotografia nagrobka Adeli Łubieńskiej na Cmentarzu Powązkowskim, Wikimapia.
↑Adela Łubieńska, Krótki opis Buska i jego okolic, Warszawa 1842, zbiory Biblioteki Narodowej, Polona.
↑Grafiki Adeli Łubieńskiej w zbiorach Biblioteki Narodowej, Polona.
Bibliografia
Aleksandra Bernatowicz, Potocka Laura, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.). Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 7, red. Urszula Makowska, Warszawa 2003, s. 438.
Anna Grochala, Laura Potocka, [w:] Artystki polskie. Katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, red. Agnieszka Morawińska, Warszawa 1991, s. 268-269.